Gramatyka niemiecka – podstawy – Direkt
CZASOWNIK
|
essen jeść |
nehmen brać |
ich |
esse |
nehme |
du |
isst |
nimmst |
er, sie, es |
isst |
nimmt |
wir |
essen |
nehmen |
ihr |
esst |
nehmt |
sie, Sie |
essen |
nehmen |
Czasowniki modalne
können
ich kann du kannst er,
sie, es kann
wir können ihr könnt sie, Sie können
mögen - lubić
ich mag du magst er/sie/es mag
wir mögen ihr mögt sie/Sie mögen
Czasowniki zwrotne
sich freuen
ich freue mich du freust
dich er, sie, es freut sich
wir freuen uns ihr freut
euch sie, Sie freuen sich
Czas teraźniejszy – Präsens
Odmiana czasowników
słabych - Konjugation der schwachen
Verben
Liczba pojedyncza (Singular) Liczba mnoga (Plural)
ich frage wir
fragen
du fragst ihr fragt
er, sie, es fragt sie, Sie fragen
Odmiana czasowników
mocnych Konjugation
der starken Verben
Czasowniki mocne często zmieniają w 2 i 3 osobie liczby pojedynczej samogłoski rdzenne.
Liczba pojedyncza (Singular) Liczba mnoga (Plural)
ich gebe wir
geben
du gibst
ihr gebt
er, sie, es gibt sie, Sie
geben
ich fahre wir fahren
du fährst ihr fahrt
er, sie, es fährt sie, Sie fahren
Odmiana czasowników posiłkowych
sein (byc), werden (stawać się, zostać), haben (mieć)
- Konjugation der
Hilfsverben sein, werden, haben
ich bin ich werde ich habe
du bist du wirst du hast
er, sie, es
ist er, sie, es wird er,
sie, es hat
wir sind wir werden wir
haben
ihr seid ihr werdet ihr
habt
sie, Sie sind sie, Sie werden sie,
Sie haben
Czasowniki modalne - Modalverben
W języku niemieckim wyróżniamy 6 czasowników posiłkowych
trybu.
Określają one sposób realizacji
wyrażanych przez nie czynności.
Czasowniki modalne – wyrażają
stosunek mówiącego do treści wypowiedzi.
|
können |
wollen |
müssen |
dürfen |
ich |
kann |
will |
muss |
darf |
du |
kannst |
willst |
musst |
darfst |
er, sie, es |
kann |
will |
muss |
darf |
wir |
können |
wollen |
müssen |
dürfen |
ihr |
könnt |
wollt |
müsst |
dürft |
sie, Sie |
können |
wollen |
müssen |
dürfen |
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
dürfen können mögen müssen
sollen wollen
mieć pozwolenie móc chcieć, lubić musieć mieć obowiązek chcieć
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ich
darf kann mag
muss soll will
du
darfst kannst magst musst sollst willst
er
sie
darf kann
mag muss soll
will
es
wir
dürfen können mögen müssen sollen wollen
ihr
dürft könnt
mögt müsst sollt
wollt
sie
Sie
dürfen können
mögen müssen sollen
wollen
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Znaczenie czasowników modalnych
können (móc, umieć)
• Ich kann Tennis spielen. •
Kannst du mir bitte helfen?
• Ich kann zu dir kommen.
wollen (chcieć)
• Ich will Golf spielen lernen. •
Wollen wir ins Kino gehen?
müssen (musieć)
• Sie müssen in Mainz umsteigen. •
Ich muss heute zu Hause bleiben.
dürfen (mieć pozwolenie)
• Mutti, darf ich jetzt weggehen? • Nein, du darfst nicht.
Czasowniki modalne w zdaniu
1. Ich möchte
mit dir ausgehen. Kannst du am Donnerstag?
2. Du musst
einen Kurs besuchen.
3 . Darf ich Vatis Handy benutzen?
Czasowniki
modalne mogą występować w zdaniu
samodzielnie,
jeśli kontekst jest wystarczająco jasny (1).
Najczęściej
jednak występują razem z bezokolicznikiem
innego czasownika,
kt6ry w zdaniach pojedynczych stoi zawsze na ostatnim miejscu (2,3).
Czasowniki złożone - zusammengesetzte Verben
Czasowniki złożone dzielą się na nierozdzielnie i rozdzielnie złożone.
O tym czy dany czasownik jest złożony rozdzielnie czy
nierozdzielnie decyduje akcent
oraz fakt, czy przedrostek ma samodzielne znaczenie,
czy też może występować tylko w połączeniu z czasownikiem.
Przedrostek w formach osobowych czasowników złożonych
rozdzielnie
oddziela się od tematu i zostaje umieszczony na końcu zdania.
Czasowniki nierozdzielnie
złożone - untrennbar zusammengesetzte Verben
Są to czasowniki z następującymi przedrostkami:
be-
bekommen dostawać
ge-
gehören należeć
emp-
empfehlen polecać
ent-
entstehen powstawać
er- erklären wyjaśniać
miss- mißtrauen nie ufać
ver-
verstehen rozumieć
zer-
zerstören niszczyć,
burzyć
voll vollenden konczyć
Casowniki
nierozdzielnie złożone- przykłady
Wie gefällt dir mein Zimmer? Was empfehlen Sie mir?
Do
nierozdzielnie złożonych zaliczamy czasowniki
z następującymi przedrostkami:
be-, emp-, ent-, er-, ge- . miss-, ver-, voll-, zer- .
bekommen - otrzymywać
empfehlen - polecać; entdecken - odkrywać;
erzählen - opowiadać;
gefallen - podobać się; missachten - lekcewazyć
verdienen - zarabiac; vollenden - konczyć; zerstören - niszczyć
Czasowniki rozdzielnie złożone - trennbar zusammengesetzte Verben
Czasowniki rozdzielnie złożone składają się z przedrostków, które są akcentowane i mogą mieć samodzielne znaczenie, oraz czasowników głównych.
Najczęściej spotykanymi przedrostkami wchodzącymi w skład
czasowników rozdzielnych są:
ab- abfahren nach- nachlaufen
an- ankommen statt-
stattfinden
auf- aufmachen teil- teilnehmen
aus- ausgeben vor- vorstellen
ein- einführen weg-
weggehen
fort- fortsetzen zu- zumachen
her- herstellen zurück -
zurückkehren
hin- hingehen zusammen- zusammenfassen
Czasowniki rozdzielnie
złożone - przykłady:
aufstehen – wstawać anfangen - zaczynać
abholen - odbierać (kogoś); abwaschen – zmywać naczynia;
ankommen - przybywać; anrufen – dzwonić do kogoś;
aufräumen - sprzątać; auflachen - budzić
sich ausruhen - wypoczywać; einkaufen – robić zakupy;
einschlafen - zasypiać; teilnehmen
– brać udział;
vorbereiten
- przygotowywać; zuhören -słuchać;
zurückfahren - wracać. zurückkommen - powracać
Czasowniki rozdzielnie
złożone w zdaniu
a. z czasownikiem
modalnym
aufstehen Ich stehe um 7 Uhr auf. Ich möchte
aber um 10 Uhr aufstehen.
W zdaniu z czasownikiem modalnym czasownik rozdzielnie złożony
występuje w formie bezokolicznika na końcu zdania.
b. w konstrukcji zu
+ bezokolicznik
aufräumen Ich räume mein Zimmer auf. Ich habe keine Lust aufzuräumen.
Jeżeli po czasowniku lub zwrocie wymagającym konstrukcji
zu + bezokolicznik wystąpi czasownik rozdzielnie złożony,
to konstrukcja ta przyjmie następującą formę: przedrostek + zu + bezokolicznik.
Czasowniki zwrotne
- reflexive Verben
Czasowniki zwrotne łączą się z dopełnieniem zaimkowym w bierniku lub w celowniku.
Dobór zaimka zwrotnego zależny jest od osoby i liczby
podmiotu.
ich kämme
mich wir kämmen uns
du kämmst
dich ihr kämmt euch
er Sie kämmen sich
sie kämmt sich sie
es
ich kämme mir das
Haar wir kämmen uns das
Haar
du kämmst
dir das Haar ihr kämmt euch das
Haar
er kämmt sich
das Haar sie kämmen sich das
Haar
Imiesłów czasu przeszłego
Partizip Perfekt oder
Partizip II
a)
Dla czasowników słabych formę Partizip tworzymy poprzez dodanie do tematu czasownika przedrostka ge- oraz końcówki -t, np.:
suchen - gesucht
kaufen - gekauft
Czasowniki nierozdzielnie złożone ( np. besuchen ) oraz czasowniki zakończone na -ieren (np. korrigieren, studieren) tworzą tę formę bez przedrostka ge-.
Ge- w
czasownikach rozdzielnie złożonych wchodzi pomiędzy przedrostek i temat
czasownika.
b)
Formy Partizip dla
podstawowych czasowników mocnych zawiera tabela form.
Czas przeszły Perfekt
W
języku niemieckim istnieją 3
czasy przeszłe:
- prosty Prateritum
i dwa złożone – Perfekt i Plusquaperfekt.
Perfekt jest czasem złożonym i tworzy się
go za pomocą
- czasownika posiłkowego
"sein"
dla czasowników wyrażających
ruch, zmianę stanu
oraz dla czasowników sein, werden, bleiben
lub
- czasownika "haben" - dla pozostałych czasowników
oraz formy Partizip
Perfekt
Ich
habe das Frühstück gemacht. - Zrobiłem śniadanie
Ich
bin nach Deutschland gefahren. - Pojechałem do Niemiec
I.
Czas przeszły Perfekt
Czas Perfekt stosuje się w codziennym, nieoficjalnym języku mówionym i pisanym.
Was hast du im Sommer gemacht?
Die Flugzeuge sind in die Zwillingstürme gerast.
Na czas przeszły Perfekt składają się 2 elementy:
czasownik posiłkowy haben lub sein i imiesłów czasu przeszłego – tzw. Partizip Perfekt.
Czasownik posiłkowy odmienia się przez osoby, natomiast Parizip Perfekt jest nieodmienny.
II. Tworzenie Partizip Perfekt.
Czasowniki regularne
Die Schuler der Klasse 2A haben Deutsch gelernt.
Die Eltern haben mir einen Computer gekauft.
Partizip Perfekt czasownik6w regularnych
tworzy się przez dodanie do tematu
czasownika
cząstki ge- i
końcówki -t
machen – gemacht
W czasownikach regularnych,
których temat kończy się na -t, -d, ze względu na łatwiejszą wymowę
dodaj się -et zamiast
-t.
Ich habe bis 20 Uhr im Büro gearbeitet.
Wer hat deinen PC repariert?
Czasowniki regularne zakończone na -ieren tworzą
Partizip Perfekt bez
cząstki ge-
organisieren - organisiert
Czasowniki nieregularne
Die Klasse 2A ist nach
Hildesheim gefahren.
Sie haben viel gesehen.
Partizip Perfekt czasowników nieregularnych tworzy się przez dodanie do tematu czasownika
cząstki ge- i końcówki -en.
lesen - gelesen
Często zdarza się, że w formie Partizip Perfekt czasowników nieregularnych zachodzi zmiana tematyczna.
werden geworden
singen gesungen
sprechen gesprochen
Istnieje. kilka czasownik6w nieregularnych, które tworzą Partizip Perfekt inaczej,
niż wyżej opisano.
Do tej grupy należą:
bringen gebracht
denken gedacht
kennen gekannt
nennen genannt
rennen gerannt
Czasowniki rozdzielnie zlozone
• Die Zwillingstürme sind nach schweren Explosionen eingestürzt .
• Das Finale der Fußball-WM 2002 hat in Tokio stattgefunden.
Cząstkę ge- w Partizip Perfekt czasownik6w
rozdzielnie złożonych stawia się miedzy przedrostkiem
a tematem czasownika.
anrufen à angerufen
Czasowniki nierozdzielnie zlozone
• Die Klasse 2A hat ihre Partnerklasse in Hildesheim besucht.
• Deutschland hat im Finale gegen Brasilien verloren.
Czasowniki nierozdzielnie złożone tworzą Partizip Perfekt bez cząstki ge-
verlieren à verloren
III . Czasownik posiłkowy haben
l ub
sein
Czasownika posiłkowego haben używa się z:
• czasownikami przechodnimi,
czyli wymagającymi dopełnienia w bierniku
(ich habe gelernt, ich habe gemacht, ich habe gegessen);
• czasownikami zwrotnymi (ich habe mich
rasiert, ich habe mich gewaschen);
• czasownikami wyrażającymi
stan (ich habe in der Sonne gelegen, ich habe im Cafe
gesessen).
Czasownika posiłkowego sein używa się z:
• czasownikami nieprzechodnimi
wyrażającymi ruch i zmianę stanu
(ich bin gefahren, ich bin aufgestanden);
• czasownikiem bleiben (ich bin zu Hause
geblieben);
• czasownikiem sein
(ich bin in Spanien gewesen).
Czas przeszły Perfekt (opracowanie z materiałów z Internetu)
https://niemiecki.ang.pl/gramatyka/czas_przeszly_perfekt/wstep
Czas przeszły Perfekt
jest generalnie używany do opisywania czynności zakończonych,
których skutki widać w teraźniejszości.
Występuje on także w dialogach i rozmowach bezpośrednich.
Czas przeszły Perfekt składa się z
czasownika posiłkowego sein lub haben
oraz trzeciej formy czasownika (Partizip II).
sein / haben + Partizip II = Perfekt
Czasownik posiłkowy sein lub haben odmienia się przez osoby w czasie teraźniejszym
Ich habe heute lange gearbeitet.
Ute hat neue Schuhe gekauft.
Haben Sie schon die heutige Zeitung gelesen?
Andy ist in der Schule bis 14 Uhr geblieben.
Um halb acht sind wir zur Bushaltestelle gelaufen.
Czas przeszły Perfekt z
czasownikiem posiłkowym haben
tworzy większość czasowników.
Są to przede wszystkim:
Czasowniki wymagające dopełnienia w bierniku (tzw. czasowniki przechodnie):
Der Lehrer hat einen Schüler gefragt. Nauczyciel
zapytał ucznia.
Ich habe deinen Bruder
gesehen. Widziałem
twojego brata.
Haben Sie mich gehört? Słyszał mnie Pan?
Warum habt
ihr die Hausaufgabe nicht gemacht? Dlaczego nie zrobiliście pracy domowej?
Czasowniki zwrotne:
Ich habe mich darüber gefreut. Ucieszyłam
się z tego.
Er hat sich gewaschen. Umył się.
Sie haben sich verabschiedet. Pożegnali się.
Wir haben uns nicht verspätet. Nie spóźniliśmy
się.
Czasowniki modalne:
Er hat es nicht gewollt. On tego nie chciał.
Wir haben es nicht gekonnt. Nie umieliśmy/potrafiliśmy tego.
Das habe ich immer sehr gemocht. Zawsze bardzo to lubiłem.
Du hast
es nicht gemusst.
Nie musiałeś tego…
Czasowniki wyrażające pewien stan lub trwanie czynności, ale nie wyrażające ruchu:
Er hat auf den Bus gewartet. Czekał na autobus.
Habt ihr lange gearbeitet? Długo pracowaliście?
Das Kind hat auf der Bank gesessen. Dziecko siedziało na ławce.
Der Hund hat unter dem Tisch gelegen. Pies
leżał pod stołem.
Czas przeszły Perfekt z czasownikiem posiłkowym sein tworzą:
Czasowniki nieprzechodnie (nie wymagające dopełnienia w bierniku), wyrażające ruch:
Wir sind in die Stadt gefahren. Pojechaliśmy do miasta.
Er ist schnell nach Hause gelaufen. Pobiegł
szybko do domu.
Ich bin ins Kino gegangen. Poszłam do kina.
Wann sind Sie angekommen? Kiedy
Państwo przybyli?
Warum bist du nach Posen umgezogen? Dlaczego przeprowadziłaś się do Poznania?
Czasowniki wyrażające zmianę stanu:
Ich bin heute um 7 Uhr aufgestanden.
Dzisiaj wstałam o siódmej.
Mein Opa ist vor zwei Jahren gestorben. Mój
dziadek umarł przed dwoma laty.
Um wie viel Uhr bist du eingeschlafen? O której
godzinie zasnąłeś?
Die Blumen sind verblüht. Kwiaty przekwitły.
Das Denkmal ist im Jahre 1992 entstanden. Ten
pomnik powstał w roku 1992.
Czasowniki sein (być), werden (zostać, stawać się), bleiben (pozostawać):
Ich bin krank gewesen. Byłam chora.
Warum bist du bei ihr so lange geblieben? Dlaczego
tak długo u niej zostałeś?
Es ist sehr dunkel geworden. Zrobiło
się ciemno.
Sie ist Ärztin geworden. Została
lekarką.
http://deutsch.info/pl/grammar/perfekt
Czas Perfekt jest czasem
przeszłym.
Formę czasu Perfekt tworzy czasownik posiłkowy („haben” albo „sein”) w osobie dopasowanej do podmiotu, oraz forma Partizip Perfekt, która stoi na końcu zdania.
Ich habe gearbeitet, Bucher gelesen.
Ich mache Einkaufe / Ich kaufte …
Ich bin zur Arbeit gegangen,
Was haben Sie Ana gemacht?
Ich habe meine Wohnung geputzt.
Ich habe Fern gesehen.
Ich habe keine Reise gemacht.
Ich bin – przemieszczenie się lub zmiana stanu; Ich habe – reszta
bleiben - Ich bin geblieben.
sein (być) , bleiben (pozostawać) ,
werden (zostać,
stawac się)
sein
- być lub jako
czasownik posiłkowy do tworzenia czasu przeszłego Perfekt
Präsens
(czas teraźniejszy) - Indikativ Präsens Indicativ
Perfect
ich bin ich
bin gewesen
du bist du
bist gewesen
er/sie/es ist er/sie/es ist
gewesen
wir sind wir sind
gewesen
ihr seid ihr seid
gewesen
sie/Sie sind sie/Sie sind gewesen
bleiben - zostawać
Indikativ Präsens Indikativ
Perfekt
ich bleibe ich bin geblieben
du bleibst du bist geblieben
er/sie/es bleibt er/sie/es ist geblieben
wir bleiben wir sind geblieben
ihr bleibt ihr seid geblieben
sie/Sie bleiben sie/Sie sind geblieben
werden - stawać się
Indikativ Präsens Indikativ
Perfekt
ich werde ich bin geworden
du wirst du bist geworden
er/sie/es wird er/sie/es ist
geworden
wir werden wir sind geworden
ihr werdet ihr seid geworden
sie/Sie werden sie/Sie sind geworden
http://pl.bab.la/koniugacja/niemiecki/
Czas przeszły Präteritum czasowników
sein i haben
Czas prosty Präteritum stosowany jest do wyrażania przeszłości przede wszystkim w narracji, zwłaszcza w powieściach, opowiadaniach, ale także w reportażach czy relacjach.
W języku mówionym czas ten występuje rzadko.
Nie dotyczy to jednak czasowników sein i haben, których w mowie potocznej używa się częściej
w czasie Präteritum niż w czasie Perfekt.
• Wo warst du gestern?
• Was hattest du dabei?
|
sein |
haben |
ich |
war |
hatte |
du |
warst |
hattest |
er, sie, es |
war |
hatte |
wir |
waren |
hatten |
ihr |
wart |
hattet |
sie, sie |
waren |
hatten |
Charakterystyczną cechą odmiany
czasowników w czasie Präteritum są jednakowe
formy
1. i 3. osoby Iiczby
pojedynczej.
Czas przeszły Imperfekt ( Präteritum )
Odmiana dla czasowników regularnych:
fragen - pytać
ich fragte wir fragten
du fragtest ihr fragtet
er /sie / es fragte sie
/ Sie fragten
Czasowniki, których temat kończy się na -d , -t, oraz grupę spółgłosek,
z których ostatnia to -m lub -n (np. öffnen)
pomiędzy temat i końcówkę dodaje się e.
ich öffnete
du arbeitetest
Czasowniki nieregularne ( unregelmäßige Verben )
Czasowniki te zmieniają swój temat:
fahren - jechać
ich fuhr wir fuhren
du fuhrst ihr fuhrt
er fuhr sie
fuhren
Inne czasowniki znajdują się w tabeli form podstawowych.
Czas przyszły ( Futur )
Czas przyszły Futur tworzymy za pomocą czasownika
posiłkowego werden
i bezokolicznika.
Ich
werde nächstes Jahr an die See fahren. - W następnym roku pojadę nad morze.
Tryb rozkazujący ( Imperativ
)
Tworzymy :
a)
dla 2 osoby liczby
.pojedynczej - poprzez odcięcie końcówki od tematu czasownika
( niekiedy dodaje się -e) oraz odrzucenie
zaimka osobowego,
np.: du gibst - gib
du
kaufst - kaufe
b)
dla 1 osoby liczby mnogiej .przez inwersję
np.: wir singen - singen wir
c)
dla 2 osoby l. mnogiej poprzez odrzucenie zaimka osobowego
np. ihr fahrt - fahrt
d)
dla formy grzecznościowej przez inwersję
np. Sie lesen - lesen Sie
Tryb rozkazujący służy przede wszystkim wydaniu polecenia bądź rozkazu.
Komm hier! Przyjdź tutaj!
Warte mal! Poczekaj!
2. osoba liczby pojedynczej (du - ty) tworzy tryb rozkazujący poprzez utratę
końcówki –st
a ponadto nie dodajemy zaimka osobowego du:
du fragst >> frag! pytaj!
du gehst >> geh! idź!
du gibst >> gib! daj!
du sprichst >> sprich! mów!
du nimmst >> nimm! weź!
du rufst an >> ruf an! zadzwoń!
du inst. >> iss! jedz!
Sprich lauter! Ich kann dich nicht hören. Mów głośniej! Nie słyszę cię.
Ruf ihn am Abend an! Zadzwoń do niego wieczorem!
Warte einen Augenblick! Ich komme gleich. Poczekaj
chwilę! Zaraz przyjdę.
Gib mir deine Hand! Daj mi swoją rękę!
Frag mich nicht! Nie pytaj mnie!
Czasowniki mocne tworzą tryb
rozkazujący dla 2. osoby liczby pojedynczej (du - ty)
bez przegłosu:
du fährst >>
fahr! jedź!
du läufst >> l auf!
biegnij!
du schläfst >> schlaf!
śpij!
du wäschst dich >> wasch dich! umyj się!
Fahr nicht so schnell! Nie jedź tak szybko!
Schlaf gut! Śpij dobrze!
Wasch dich! Umyj się!
Tryb rozkazujący dla 2.osoby liczby mnogiej (ihr - wy) to czasownik bez zaimka osobowego:
ihr geht >> geht! idźcie!
ihr wartet >> wartet!
czekajcie!
ihr fahrt >> fahrt!
jedźcie!
ihr schlaft >> schlaft!
śpijcie!
ihr antwortet >> antwortet!
odpowiedzcie!
ihr steht auf >> steht
auf! wstańcie!
ihr nehmt >> nehmt!
weźcie!
Wartet auf mich! Poczekajcie na mnie!
Schlaft nicht so lange! Nie śpijcie tak długo!
Steht auf, wenn der Lehrer kommt! Wstańcie, kiedy nauczyciel wchodzi!
Antwortet schnell auf meine Frage! Odpowiedzcie szybko na moje pytanie!
Gebt dem Lehrer eure Hefte! Dajcie nauczycielowi wasze zeszyty!
Formy trybu rozkazującego dla pierwszej i trzeciej osoby liczby mnogiej (wir - my oraz Sie - Państwo) tworzy się poprzez zamienienie miejscami zaimka osobowego i czasownika:
wir gehen >> gehen wir! chodźmy!
wir tanzen >> tanzen
wir! tańczmy!
wir arbeiten >> arbeiten
wir! pracujmy!
wir kommen >> kommen
wir! przybądźmy!
wir singen >> singen
wir! śpiewajmy!
Essen wir doch schon! J edzmy już!
Fangen
wir
endlich an! Zacznijmy
w końcu!
Helfen wir unseren Freunden! Pomóżmy naszym przyjaciołom!
Öffnen wir
die Tür! Otwórzmy drzwi!
Holen wir unsere Tante vom Bahnhof ab! Odbierzmy naszą ciocię z dworca!
W stosunku do osób, do których zwracamy się per Pan/Pani/Państwo tworzenie trybu rozkazującego wygląda następująco:
Sie fragen >> fragen Sie! proszę pytać!
Sie rufen an >> rufen Sie an! proszę zadzwonić!
Sie nehmen >> nehmen Sie! proszę wziąć!
Sie geben >> geben Sie! proszę dać!
W 3. osobie liczby mnogiej (Sie
- Państwo) można dodać wyraz bitte (proszę),
aby nasze polecenie brzmiało nieco uprzejmiej:
Geben Sie mir bitte Ihre Hand! Proszę mi podać rękę!
Rufen Sie ihn bitte noch mal an! Proszę zadzwonić do niego jeszcze raz!
Lesen Sie das Formular noch mal! Proszę przeczytać ten formularz jeszcze raz!
Kommen Sie bitte nicht so spät! Proszę nie przychodzić tak późno!
Czasowniki posiłkowe sein (być), haben (mieć) i werden (stawać się) tworzą tryb rozkazujący odrębnie.
sein (być) haben (mieć) werden (stawać się)
du (ty) sei hab
werde
wir (my) seien wir haben wir werden wir
ihr (wy) seid habt
werdet
Sie (Państwo) seien Sie haben Sie werden Sie
Seien Sie bitte nicht so unhöflich! Proszę nie być takim nieuprzejmym!
Hab keine Angst! Nie bój się!
Seien wir
still! Bądźmy
cicho!
Werde meine Frau! Z ostań moją żoną!
Werden Sie mein Freund! Proszę zostać moim przyjacielem!
Habt Verständnis dafür! Miejcie zrozumienie!
Sei so nett und hilf mir! Bądź taki miły i mi pomóż.
Tryb przypuszczający ( Konjunktiv
II )
Tworzymy poprzez dodanie do formy Imperfekt
przegłosu,
jeśli taka posiada samogłoski a, o, u
oraz następujących końcówek:
------------------------------------------------
l.poj. l.mn.
------------------------------------------------
1. nähme 1.nähmen
2. nähmest 2.nähmet
3. nähmet 3. nähmen
------------------------------------------------
Dativ
- celownik
Np. mir
dem
Celownik (der Dativ) odpowiada na pytanie wem? (komu? czemu?).
W celowniku zmieniają się
rodzajniki wszystkich rodzajów.
Rodzajniki rodzaju męskiego i
nijakiego zmieniają się z der/ein/kein i das/ein/kein na
dem /einem /keinem.
Rodzajniki rodzaju żeńskiego
zmieniają cię z die/eine/keine na der /einer /keiner.
Cała liczba mnoga zmienia
się z die/-/keine na den/-/keinen
a rzeczownik otrzymuje końcówkę -n.
der – dem die – der das – dem die – den + n
np. Mit den Augen.
Szyk przestawny wyrazów
I II III IV
1. Zum
Frühstück esse ich
Müsli.
2. Im
Gasthof Sonne esse ich
Nürnberger Bratwürste.
3. Fisch
esse ich sehr
gern.
Rodzajnik określony
Rodzaj
męski
żeński nijaki L. mnoga Odpowiada
na pytanie
Nominativ der die das die wer, was? (kto, co)
Genitiv des
der
des der wessen? (czyj, kogo, czego)
Dativ dem
der
dem den wem ? (komu, czemu)
Akkusativ den die
das die wen, was? (kogo,
co)
Rodzajnik nieokreślony
Rodzaj męski żeński nijaki
Nominativ ein eine ein -
Genitiv eines
einer eines -
Dativ einem
einer einem -
Akkusativ einen eine ein -
Przeczenie kein-, nichts, nicht
Magst du Fisch? Nein, ich mag keinen Fisch.
(1)
Hast du Hunger? Ich
habe keinen Hunger. Ich esse nichts.
(2)
Nein, ich mag keine Suppen. (3) Nein, Suppen mag ich nicht.(4)
Przeczenie kein- stawiamy przed rzeczownikiem, kt6ry wystąpiłby:
- w liczbie pojedynczej z rodzajnikiem nieokreślonym lub bez rodzajnika (1);
- w liczbie mnogiej bez rodzajnika (3).
Przeczenie kein- odmienia się w liczbie pojedynczej tak same jak rodzajnik nieokreslony,
a w liczbie mnogiej - jak rodzajnik określony.
Przeczenie kein- stawiamy przed rzeczownikiem,
kt6ry wystąpiłby:
- w liczbie pojedynczej z rodzajnikiem nieokreślonym lub bez rodzajnika (1);
- w liczbie mnogiej bez rodzajnika (3).
Przeczenie kein- odmienia się w liczbie pojedynczej tak same jak rodzajnik nieokreślony,
a w liczbie mnogiej - jak rodzajnik określony.
Przeczenie nichts (nie) odnosi sę i do treści całego zdania.
W języku niemieckim nie istnieje tzw. podwójne zaprzeczenie,
którego wymagałby przykład 2 w tłumaczeniu na język polski:
Ich esse nichts.
Nic nie jem.
Przeczenie nicht może służyć do zaprzeczania całego zdania - występuje wtedy na jego końcu (4)
Rzeczowniki złożone
das Schwein + der
Braten der Schweinebraten
der Fisch + das Filet das Fischfilet
der Käse + die Platte die Käseplatte
Przyimek in (w; do) z celownikiem i biernikiem
Frau Kücholl, wo kaufen Sie Brot? • In der Bäckerei.
Dativ - celownik
Frau Kücholl, wohin
gehen Sie so schnell? • In die
Bäckerei. Akkusativ
- biernik
Wo treffen wir uns
heute Abend? • Wir
treffen uns im jugendzentrum.
Wohin gehen wir heute
Abend? • Gehen wir ins Jugendzentrum
Przyimek In tworzy następujące ściągnięcia z rodzajnikiem określonym:
in + dem = im (der, das)
Dativ
in + das = ins (das) Akkusativ
Konstrukcja zu + bezokolicznik
Hast du Lust, ins Kino zu
gehen? • Nein, ich habe keine Lust,
ins
Kino zu gehen.
Hast du Zeit, ins Jazzhaus zu
gehen? • Nein, leider nicht. Ich
habe keine Zeit dorthin
Hast du Lust, ins Kino zu gehen? Czy
masz ochotę iść do kina?
Określenia czasu
Wohin gehen wir heute Abend?
Wo treffen wir uns morgen Nachmittag?
Wohin gehen wir heute
Vormittag einkaufen?
W połączeniach typu: heute, morgen
... + pora dnia
pierwszy wyraz piszemy małą
literą,
a drugi, czyli porę dnia -
wielką literą.
zu Hause czy nach Hause?
Heute Abend bleibe ich zu Hause
und sehe fern.
Nach der Schule gehe ich nach Hause.
zu Hause sein (byc w domu), ale: nach Hause gehen (isć do domu)
zu Hause ankommen: Ich
komme um 13.30 Uhr zu Hause
an.
nach Hause (zurück)
kommen: Ich komme um 20.00
Uhr nach Hause (zurück).
Przyimki z celownikiem
https://niemiecki.ang.pl/gramatyka/przyimek/przyimki_z_celownikiem
Podane poniżej przyimki łączą się z rzeczownikiem w celowniku (der Dativ).
aus z, ze środka
bei u, przy, koło
gegenüber naprzeciwko
mit z czymś, z kimś
nach po, do, według
seit od (gdy mówimy o czasie)
von od, z, o
zu do (osoby, budowli)
Ich gehe mit meinen Freunden ins Kino. Idę z moimi przyjaciółmi do kina.
In die Arbeit fahre ich immer mit dem Bus. Do pracy zawsze jeżdżę autobusem.
Gegenüber der Bank steht ein Polizist. Naprzeciwko banku stoi
policjant.
Seit dem 3. April habe ich ihn nicht mehr gesehen. Od 3 kwietnia już go nie
widziałam
Nach dem Abendessen gehe ich ins Bett. Po kolacji idę do łóżka.
Ich gehe jetzt zu
meiner Oma. Idę teraz
do mojej babci.
Hast du schon von
Peters neuen Freundin gehört? Słyszałaś
już o nowej przyjaciółce Petera?
Monika hilft mir oft bei Hausaufgaben. Monika często pomaga mi przy pracach domowych.
W języku
niemieckim przyimki często ulegają ściągnięciu z rodzajnikiem określonym.
Oczywiście obie formy są poprawne, zaś wybór jednej z nich zależy tylko od nas.
Formy ściągnięte występują najczęściej w mowie potocznej.
W
celowniku (der Dativ) wygląda to tak:
bei dem à beim
von dem à von
zu der à zur
an dem à am
Istnieje także niewielka grupa rzadziej występujących
przyimków,
po których rzeczownik jest w celowniku.
Są to:
ab od ( w odniesieniu do przyszłości)
außer oprócz
entgegen wbrew
gemäß zgodnie
zufolge według
Ab nächstem Montag habe ich Urlaub. Od przyszłego poniedziałku
mam urlop.
Dem Wetterbericht
zufolge wird es morgen regnen. Według
prognozy pogody będzie jutro padało.
Entgegen seinen Versprechungen ist er nicht
gekommen. Wbrew swoim
obietnicom nie przyszedł.
Das weiß schon
jeder außer seinem Vater. To
wiedzą już wszyscy oprócz jego ojca.
Gemäß den Vorschriften muss jeder Soldat
bewaffnet sein. Zgodnie
z przepisami każdy żołnierz musi być uzbrojony.
ZASADY WYMOWY NIEMIECKIEJ
(wersja uproszczona)
ü otwieramy buzię jak do polskiego u i mówimy przy tym [i]
ä [e]
ö otwieramy buzię jak do polskiego u i mówimy przy tym [e/y]
ß / ss [s]
s najczęściej [z]
z [c]
sch [sz]
st na początku sylaby [szt]
sp na początku sylaby [szp]
ei [ai]
i coś pośredniego między [i] a [y]
ie [i]
h Jeżeli stoi po samogłosce nie jest wymawiane, ale ją przedłuża
oh [o:]
üh [ü:]
ah [a:]
äh [e:]
eh [e:]
öh [ö:]
ch Miękko
- porównaj h w polskim {hiena}, {hihihi}
ig Na końcu wyrazów [ich'] - miękko
eu [oi]