Gramatyka niemiecka – podstawy – Direkt

 

CZASOWNIK

 

 

essen  jeść

nehmen  brać

ich

esse

nehme

du

isst

nimmst

er, sie, es

isst

nimmt

wir

essen

nehmen

ihr

esst

nehmt

sie, Sie

essen

nehmen

 

Czasowniki  modalne

können

ich       kann               du   kannst                 er, sie, es kann

wir       können           ihr  könnt                   sie, Sie    können

 

mögen   - lubić

ich       mag                 du        magst              er/sie/es           mag

wir       mögen             ihr        mögt               sie/Sie             mögen

 

Czasowniki  zwrotne

sich freuen

ich       freue mich      du        freust dich      er, sie, es freut sich

wir       freuen uns      ihr        freut euch       sie, Sie  freuen sich

 

 

Czas teraźniejszy – Präsens

 

Odmiana czasowników słabych - Konjugation der schwachen Verben

 

Liczba pojedyncza (Singular)                       Liczba mnoga (Plural)

 

ich                   frage                                       wir                  fragen

du                   fragst                                      ihr                  fragt

er, sie, es         fragt                                        sie, Sie            fragen

 

 

Odmiana czasowników mocnych  Konjugation der starken Verben

 

Czasowniki mocne często zmieniają w 2 i 3 osobie liczby pojedynczej samogłoski rdzenne.

 

Liczba pojedyncza (Singular)                       Liczba mnoga (Plural)

 

ich                   gebe                                        wir                  geben

du                    gibst                                       ihr                   gebt

er, sie, es         gibt                                         sie, Sie            geben

 

ich                   fahre                                       wir                  fahren

du                   fährst                                      ihr                   fahrt

er, sie, es         fährt                                        sie, Sie            fahren

 

Odmiana czasowników posiłkowych  
sein (byc), werden (stawać się, zostać), haben (mieć)
-  
Konjugation der Hilfsverben   sein, werden, haben

 

ich                   bin                  ich       werde                         ich       habe

du                   bist                  du        wirst                           du        hast

er, sie, es         ist                   er, sie, es wird                        er, sie, es hat

wir                  sind                 wir       werden                       wir       haben

ihr                   seid                 ihr        werdet                                    ihr        habt

sie, Sie             sind                 sie, Sie werden                      sie, Sie haben

 

 

Czasowniki modalne - Modalverben

 

W języku niemieckim wyróżniamy 6 czasowników posiłkowych trybu.
Określają one  sposób realizacji wyrażanych przez nie czynności.

 

 

Czasowniki modalnewyrażają stosunek mówiącego do treści wypowiedzi.

 

 

 

können

wollen

müssen

dürfen

ich

kann

will

muss

darf

du

kannst

willst

musst

darfst

er, sie, es

kann

will

muss

darf

wir

können

wollen

müssen

dürfen

ihr

könnt

wollt

müsst

dürft

sie, Sie

können

wollen

müssen

dürfen

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

       dürfen             können           mögen             müssen         sollen              wollen

 mieć pozwolenie        móc        chcieć, lubić     musieć        mieć obowiązek   chcieć       

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ich      darf              kann                mag                 muss               soll                 will

du       darfst            kannst              magst               musst              sollst              willst

er

sie      darf                kann                 mag                  muss                soll                 will

es

wir     dürfen           können             mögen              müssen            sollen            wollen

ihr      dürft             könnt               mögt                müsst              sollt                wollt

sie       

Sie      dürfen           können             mögen              müssen           sollen              wollen

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Znaczenie czasowników modalnych

können  (móc, umieć)

• Ich kann Tennis spielen.                 Kannst du mir bitte helfen?

• Ich kann zu dir kommen.

wollen  (chcieć)

• Ich will Golf spielen lernen.            Wollen wir ins Kino gehen?

müssen (musieć)

• Sie müssen in Mainz umsteigen.     • Ich muss heute zu Hause bleiben.

dürfen  (mieć pozwolenie)

• Mutti, darf ich jetzt weggehen?     Nein, du darfst nicht.

 

Czasowniki modalne w zdaniu

1.  Ich möchte mit dir ausgehen.       Kannst du am Donnerstag?

2.  Du musst einen Kurs besuchen.

3 . Darf  ich Vatis Handy benutzen?

Czasowniki modalne mogą występować w zdaniu samodzielnie, 
jeśli kontekst jest wystarczająco jasny (1).

Najczęściej jednak występują razem z bezokolicznikiem innego czasownika,
kt6ry w zdaniach pojedynczych stoi zawsze na ostatnim miejscu (2,3).

 

 

Czasowniki złożone - zusammengesetzte Verben

 

Czasowniki złożone dzielą się na nierozdzielnie i rozdzielnie złożone. 

O tym czy dany czasownik jest złożony rozdzielnie czy nierozdzielnie decyduje akcent
oraz fakt, czy przedrostek ma samodzielne znaczenie,
czy też może występować tylko w połączeniu z czasownikiem.

Przedrostek w formach osobowych czasowników złożonych rozdzielnie
oddziela się od tematu i zostaje umieszczony na końcu zdania.

 

Czasowniki nierozdzielnie złożone - untrennbar zusammengesetzte Verben

 

Są to czasowniki z następującymi przedrostkami:

be-       bekommen      dostawać

ge-       gehören           należeć

emp-    empfehlen      polecać

ent-      entstehen        powstawać

er-        erklären          wyjaśniać

miss-     mißtrauen      nie ufać

ver-      verstehen       rozumieć

zer-      zerstören        niszczyć, burzyć

voll      vollenden        konczyć

 

Casowniki nierozdzielnie złożone- przykłady

Wie gefällt dir mein Zimmer?                       Was empfehlen Sie mir?

Do nierozdzielnie złożonych zaliczamy czasowniki  z następującymi przedrostkami:
be-,  
emp-,   ent-,  er-,   ge- .    miss-,    ver-,   voll-,   zer- .

 bekommen - otrzymywać     empfehlen - polecać;             entdecken - odkrywać;         
erzählen -
opowiadać;           gefallen - podobać się;          missachten - lekcewazyć verdienen - zarabiac;             vollenden - konczyć;              zerstören - niszczyć

 

 

Czasowniki  rozdzielnie złożone -  trennbar zusammengesetzte Verben

 

Czasowniki rozdzielnie złożone składają się z przedrostków, które są akcentowane i mogą mieć samodzielne znaczenie, oraz czasowników głównych.

 

Najczęściej spotykanymi przedrostkami wchodzącymi w skład czasowników rozdzielnych są:

 

ab-      abfahren                                            nach-         nachlaufen

an-      ankommen                                         statt-          stattfinden

auf-     aufmachen                                         teil-             teilnehmen

aus-     ausgeben                                            vor-            vorstellen

ein-      einführen                                            weg-           weggehen

fort-    fortsetzen                                          zu-              zumachen

her-     herstellen                                            zurück -      zurückkehren

hin-     hingehen                                            zusammen- zusammenfassen

 

 

 

Czasowniki  rozdzielnie  złożone - przykłady:

aufstehenwstawać                         anfangen - zaczynać 

abholen - odbierać (kogoś);              abwaschen – zmywać naczynia;

ankommen - przybywać;                 anrufen – dzwonić do kogoś;

 aufräumen  - sprzątać;                     auflachen - budzić

 sich ausruhen - wypoczywać;         einkaufen – robić zakupy;

 einschlafen - zasypiać;                     teilnehmenbrać udział;

 vorbereiten - przygotowywać;        zuhören -słuchać;

zurückfahren - wracać.                    zurückkommen - powracać

 

Czasowniki  rozdzielnie  złożone  w zdaniu

a.  z czasownikiem  modalnym

aufstehen       Ich stehe um 7 Uhr auf.                    Ich möchte aber um 10 Uhr aufstehen.

W zdaniu z czasownikiem modalnym czasownik rozdzielnie złożony
występuje w formie bezokolicznika na końcu zdania.

b.  w konstrukcji   zu +  bezokolicznik

aufräumen     Ich räume mein Zimmer auf.            Ich habe keine Lust aufzuräumen.

Jeżeli po czasowniku lub zwrocie wymagającym konstrukcji

zu  + bezokolicznik wystąpi czasownik rozdzielnie złożony,

to konstrukcja ta przyjmie następującą  formę:  przedrostek + zu + bezokolicznik.

 

 

 

 

Czasowniki  zwrotne  - reflexive Verben

 

Czasowniki zwrotne łączą się z dopełnieniem zaimkowym w bierniku lub w celowniku.

Dobór zaimka zwrotnego zależny jest od osoby i liczby podmiotu.

 

ich       kämme mich                         wir       kämmen uns

du        kämmst dich                         ihr        kämmt euch

er                                                        Sie       kämmen sich

sie         kämmt sich                            sie

es        

 

ich       kämme mir das Haar             wir       kämmen uns das Haar

du        kämmst dir das Haar            ihr        kämmt euch das Haar

er          kämmt sich das Haar             sie        kämmen sich das Haar

 

 

Imiesłów czasu przeszłego  Partizip Perfekt oder Partizip II

 

a)

Dla czasowników słabych formę Partizip tworzymy poprzez dodanie do tematu czasownika przedrostka ge- oraz końcówki -t,   np.:

suchen - gesucht

kaufen - gekauft

 

Czasowniki nierozdzielnie złożone ( np. besuchen ) oraz czasowniki zakończone na -ieren (np. korrigieren, studieren) tworzą tę formę bez przedrostka ge-.

Ge- w czasownikach rozdzielnie złożonych wchodzi pomiędzy przedrostek i temat czasownika.

 

b)

Formy Partizip dla podstawowych czasowników mocnych zawiera tabela form.

 

 

 

Czas przeszły Perfekt

 

W  języku niemieckim  istnieją 3 czasy przeszłe:
- prosty  Prateritum i dwa złożone – Perfekt  i  Plusquaperfekt.

 

 

Perfekt jest czasem złożonym i tworzy się go za pomocą
-   czasownika posiłkowego "sein"
     dla czasowników wyrażających ruch, zmianę stanu
     oraz dla czasowników
sein, werden, bleiben
lub
-  czasownika  "haben"   - dla pozostałych czasowników
    oraz formy Partizip Perfekt

 

Ich habe das Frühstück gemacht. - Zrobiłem śniadanie

Ich bin nach Deutschland gefahren. - Pojechałem do Niemiec

 

 

 

I. Czas przeszły Perfekt

Czas Perfekt stosuje się w codziennym, nieoficjalnym języku mówionym i pisanym.

Was hast du im Sommer gemacht?

Die Flugzeuge sind in die Zwillingstürme gerast.

Na czas przeszły  Perfekt składają się 2 elementy:
czasownik posiłkowy
haben lub sein  i  imiesłów czasu przeszłego – tzw. Partizip Perfekt.

Czasownik posiłkowy odmienia się przez osoby, natomiast  Parizip Perfekt jest nieodmienny.

 

II. Tworzenie Partizip Perfekt.

Czasowniki regularne

Die Schuler der Klasse 2A haben Deutsch gelernt.

Die Eltern haben mir einen Computer gekauft.

Partizip  Perfekt czasownik6w regularnych tworzy się przez dodanie  do tematu czasownika
cząstki   ge-  i końcówki   -t

machen    gemacht

W czasownikach regularnych, których temat kończy się na  -t,  -d,  ze względu na łatwiejszą wymowę
dodaj się  -et  zamiast  -t.

Ich habe bis 20 Uhr im Büro gearbeitet.

Wer hat deinen PC repariert?

Czasowniki regularne  zakończone na  -ieren  tworzą  Partizip Perfekt  bez  cząstki  ge-
organisieren  -  organisiert

 

Czasowniki nieregularne

Die Klasse 2A ist nach  Hildesheim  gefahren.

Sie haben viel  gesehen.

Partizip Perfekt czasowników nieregularnych tworzy się przez dodanie do tematu czasownika

cząstki   ge-  i końcówki   -en.

lesen -  gelesen

Często zdarza się, że w formie  Partizip Perfekt czasowników nieregularnych zachodzi zmiana tematyczna.

werden             geworden

singen              gesungen

sprechen          gesprochen

Istnieje. kilka czasownik6w nieregularnych, które tworzą Partizip Perfekt inaczej,

niż  wyżej opisano.

Do  tej grupy należą:

bringen                       gebracht

denken            gedacht

kennen                        gekannt

nennen                        genannt

rennen             gerannt

 

Czasowniki rozdzielnie zlozone

• Die Zwillingstürme sind nach schweren Explosionen eingestürzt .

• Das Finale der Fußball-WM 2002 hat in Tokio stattgefunden.

Cząstkę  ge-  w Partizip Perfekt  czasownik6w rozdzielnie złożonych stawia się  miedzy  przedrostkiem

a tematem czasownika.

anrufen  à  angerufen

 

Czasowniki  nierozdzielnie zlozone

• Die Klasse 2A hat ihre Partnerklasse in Hildesheim  besucht.

• Deutschland hat im Finale gegen Brasilien  verloren.

Czasowniki nierozdzielnie złożone tworzą   Partizip Perfekt  bez  cząstki   ge-

verlieren    à  verloren

 

III . Czasownik posiłkowy  haben  l ub  sein

Czasownika posiłkowego  haben  używa się z:

• czasownikami przechodnimi, czyli wymagającymi dopełnienia w bierniku

(ich habe gelernt, ich habe  gemacht, ich habe gegessen);

czasownikami  zwrotnymi  (ich habe mich rasiert, ich habe mich gewaschen);

czasownikami wyrażającymi stan  (ich habe in der Sonne gelegen, ich habe im Cafe gesessen).

Czasownika posiłkowego  sein  używa się z:

czasownikami nieprzechodnimi wyrażającymi  ruch i  zmianę stanu

(ich bin gefahren, ich bin aufgestanden);

czasownikiem  bleiben  (ich bin zu Hause geblieben);

czasownikiem  sein  (ich bin in Spanien gewesen).

 

 

Czas przeszły Perfekt  (opracowanie z materiałów z Internetu)

 

https://niemiecki.ang.pl/gramatyka/czas_przeszly_perfekt/wstep

Czas przeszły Perfekt jest generalnie używany do opisywania czynności zakończonych,
których skutki widać w teraźniejszości.
Występuje on także w dialogach i rozmowach bezpośrednich.

Czas przeszły Perfekt składa się z czasownika posiłkowego sein  lub haben
oraz trzeciej formy czasownika  (Partizip II).

sein / haben    +          Partizip II      =          Perfekt

Czasownik posiłkowy  sein  lub  haben odmienia się przez osoby w czasie teraźniejszym

Ich habe heute lange gearbeitet.

Ute hat neue Schuhe gekauft.

Haben Sie schon die heutige Zeitung gelesen?

Andy ist in der Schule bis 14 Uhr geblieben.

Um halb acht sind wir zur Bushaltestelle gelaufen.

Czas przeszły Perfekt z czasownikiem posiłkowym  haben tworzy większość czasowników.
 Są to przede wszystkim:

Czasowniki wymagające dopełnienia w bierniku (tzw. czasowniki przechodnie):

Der Lehrer hat einen Schüler gefragt.          Nauczyciel zapytał ucznia.

Ich habe deinen Bruder gesehen.      Widziałem twojego brata.

 Haben Sie mich gehört?      Słyszał mnie Pan?

 Warum habt ihr die Hausaufgabe nicht gemacht? Dlaczego nie zrobiliście pracy domowej?

Czasowniki zwrotne:

Ich habe mich darüber gefreut.                    Ucieszyłam się z tego.

Er hat sich gewaschen.                                  Umył się.

Sie haben sich verabschiedet.                      Pożegnali się.

Wir haben uns nicht verspätet.                     Nie spóźniliśmy się.

Czasowniki modalne:

Er hat es nicht gewollt.                                  On tego nie chciał.

Wir haben es nicht gekonnt.                        Nie umieliśmy/potrafiliśmy tego.

Das habe ich immer sehr gemocht.   Zawsze bardzo to lubiłem.

Du hast es nicht gemusst.                 Nie musiałeś tego…

Czasowniki wyrażające pewien stan lub trwanie czynności, ale nie wyrażające ruchu:

Er hat auf den Bus gewartet.                                   Czekał na autobus.

Habt ihr lange gearbeitet?                            Długo pracowaliście?

Das Kind hat auf der Bank gesessen.                      Dziecko siedziało na ławce.

Der Hund hat unter dem Tisch gelegen.       Pies leżał pod stołem.

 

Czas przeszły Perfekt z czasownikiem posiłkowym sein tworzą:

Czasowniki  nieprzechodnie  (nie wymagające dopełnienia w bierniku), wyrażające ruch:

Wir sind in die Stadt gefahren.                               Pojechaliśmy do miasta.

Er ist schnell nach Hause gelaufen.              Pobiegł szybko do domu.

Ich bin ins Kino gegangen.                          Poszłam do kina.

Wann sind Sie angekommen?                                  Kiedy Państwo przybyli?

Warum bist du nach Posen umgezogen?      Dlaczego przeprowadziłaś się do Poznania?

Czasowniki wyrażające zmianę stanu:

Ich bin heute um 7 Uhr aufgestanden.                    Dzisiaj wstałam o siódmej.

Mein Opa ist vor zwei Jahren gestorben.     Mój dziadek umarł przed dwoma laty.

Um wie viel Uhr bist du eingeschlafen?                  O której godzinie zasnąłeś?

Die Blumen sind verblüht.                           Kwiaty przekwitły.

Das Denkmal ist im Jahre 1992 entstanden.            Ten pomnik powstał w roku 1992.

 

Czasowniki  sein (być),  werden (zostać, stawać się),  bleiben (pozostawać):

Ich bin krank gewesen.                                             Byłam chora.

Warum bist du bei ihr so lange geblieben?   Dlaczego tak długo u niej zostałeś?

Es ist sehr dunkel geworden.                                    Zrobiło się ciemno.

Sie ist Ärztin geworden.                               Została lekarką.

 

http://deutsch.info/pl/grammar/perfekt

Czas Perfekt jest czasem przeszłym.

Formę czasu Perfekt tworzy czasownik posiłkowy („haben” albo „sein”) w osobie dopasowanej do podmiotu, oraz forma Partizip Perfekt, która stoi na końcu zdania.

Ich habe gearbeitet, Bucher gelesen.

Ich mache Einkaufe / Ich kaufte …

Ich bin zur Arbeit gegangen,

Was haben Sie Ana  gemacht?

Ich habe meine Wohnung  geputzt.

Ich habe Fern gesehen.

Ich habe keine Reise gemacht.

Ich bin – przemieszczenie się lub zmiana stanu;    Ich habe – reszta

bleiben -  Ich bin geblieben.

 

sein (być)   , bleiben (pozostawać) , werden (zostać, stawac się)

 

http://www.jniemiecki.pl/gramatyka-online/39-odmiana-czasownikow-nieregularnych/223-odmiana-czasownika-sein.html

sein - być  lub jako czasownik posiłkowy do tworzenia czasu przeszłego Perfekt

Präsens (czas teraźniejszy)  - Indikativ Präsens               Indicativ Perfect

ich  bin                                                                                  ich bin gewesen

du  bist                                                                                  du bist gewesen

er/sie/es  ist                                                                er/sie/es  ist  gewesen

wir  sind                                                                    wir  sind  gewesen

ihr  seid                                                                      ihr  seid  gewesen

sie/Sie  sind                                                               sie/Sie  sind gewesen

 

bleiben - zostawać

Indikativ Präsens      Indikativ Perfekt

ich       bleibe              ich bin geblieben

du        bleibst             du bist geblieben

er/sie/es bleibt er/sie/es ist geblieben

wir       bleiben                        wir sind geblieben

ihr        bleibt               ihr seid geblieben

sie/Sie  bleiben                        sie/Sie sind geblieben

 

werden  - stawać się

Indikativ Präsens      Indikativ Perfekt

ich       werde              ich bin  geworden

du        wirst                du  bist  geworden

er/sie/es wird              er/sie/es ist geworden

wir       werden                       wir       sind  geworden

ihr        werdet            ihr        seid  geworden

sie/Sie  werden                       sie/Sie  sind  geworden

 

http://pl.bab.la/koniugacja/niemiecki/ 

 

 

 

 

 Czas przeszły   Präteritum  czasowników  sein   i   haben

 

Czas prosty Präteritum stosowany jest do wyrażania przeszłości przede wszystkim w narracji, zwłaszcza w powieściach, opowiadaniach, ale także w reportażach czy relacjach.

W  języku mówionym czas ten występuje rzadko.

Nie dotyczy to jednak czasowników  sein  i  haben, których w mowie potocznej używa się częściej

w czasie Präteritum  niż w czasie Perfekt.

• Wo warst du gestern?

• Was hattest du dabei?

 

 

 

sein

haben

ich

war

hatte

du

warst

hattest

er, sie, es

war

hatte

wir

waren

hatten

ihr

wart

hattet

sie, sie

waren

hatten

 

Charakterystyczną cechą odmiany czasowników w czasie Präteritum są jednakowe formy
1. i 3. osoby Iiczby  pojedynczej.

 

 

 

 

Czas przeszły Imperfekt ( Präteritum )

 

Odmiana dla czasowników regularnych:

 

fragen - pytać

 

ich                   fragte                          wir                 fragten

du                   fragtest                       ihr                   fragtet

er /sie / es         fragte                         sie / Sie           fragten

 

Czasowniki, których temat kończy się na -d , -t, oraz grupę spółgłosek,
z których ostatnia to -m lub -n (np. öffnen)
pomiędzy temat i końcówkę dodaje się  e.

 

ich       öffnete

du        arbeitetest

 

 

Czasowniki nieregularne ( unregelmäßige Verben )

 

Czasowniki te zmieniają swój temat:

 

fahren - jechać

 

ich fuhr                       wir fuhren

du fuhrst                     ihr fuhrt

er fuhr                         sie fuhren

 

Inne czasowniki znajdują się w tabeli form podstawowych.

 

 

 

Czas przyszły ( Futur )

 

Czas przyszły Futur tworzymy za pomocą czasownika posiłkowego werden
 i bezokolicznika.

 

Ich werde nächstes Jahr an die See fahren. - W następnym roku pojadę nad morze.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tryb rozkazujący ( Imperativ )

 

Tworzymy :

 

a)

dla  2 osoby liczby .pojedynczej - poprzez odcięcie końcówki od tematu czasownika
( niekiedy dodaje się -e) oraz odrzucenie zaimka osobowego,

np.:  du           gibst   -            gib

        du           kaufst -            kaufe

 

b)

dla  1 osoby liczby mnogiej .przez inwersję

np.:    wir singen   -   singen wir

 

 

c)

dla  2 osoby l. mnogiej  poprzez odrzucenie zaimka osobowego

np.  ihr fahrt   -   fahrt

 

d)

dla formy grzecznościowej przez inwersję

np. Sie lesen   -   lesen Sie

 

 

 

 

 

 

Tryb rozkazujący służy przede wszystkim wydaniu polecenia bądź rozkazu.

 

 Komm hier!   Przyjdź tutaj!

 Warte mal!    Poczekaj!

2. osoba liczby pojedynczej (du - ty) tworzy tryb rozkazujący poprzez utratę końcówki st
a ponadto nie dodajemy zaimka osobowego du:

du fragst         >>        frag!              pytaj!

du gehst          >>        geh!               idź!

du gibst           >>        gib!                daj!

du sprichst      >>        sprich!           mów!

du nimmst       >>        nimm!            weź!

du rufst an      >>        ruf  an!          zadzwoń!

du inst.            >>        iss!                 jedz!

 

Sprich lauter! Ich kann dich nicht hören.     Mów głośniej! Nie słyszę cię.

Ruf ihn am Abend an!          Zadzwoń do niego wieczorem!

Warte einen Augenblick!  Ich komme gleich.          Poczekaj chwilę! Zaraz przyjdę.

Gib mir deine Hand! Daj mi swoją rękę!

Frag mich nicht!        Nie pytaj mnie!

 

Czasowniki mocne tworzą tryb rozkazujący dla 2. osoby liczby pojedynczej (du - ty)
bez przegłosu:

du fährst         >>                   fahr!   jedź!

du läufst         >>        l          auf!     biegnij!

du schläfst      >>                   schlaf!            śpij!

du wäschst dich         >>        wasch dich!   umyj się!

Fahr nicht so schnell!                        Nie jedź tak szybko!

Schlaf gut!     Śpij dobrze!

Wasch dich!   Umyj się!

 

Tryb rozkazujący dla 2.osoby liczby mnogiej (ihr - wy) to czasownik bez zaimka osobowego:

ihr geht           >>        geht! idźcie!

ihr wartet        >>        wartet!          czekajcie!

ihr fahrt           >>        fahrt!                        jedźcie!

ihr schlaft        >>        schlaft!          śpijcie!

ihr antwortet   >>        antwortet!     odpowiedzcie!

ihr steht auf    >>        steht auf!       wstańcie!

ihr nehmt        >>        nehmt!           weźcie!

Wartet auf mich!                               Poczekajcie na mnie!

Schlaft nicht so lange!                       Nie śpijcie tak długo!

Steht auf, wenn der Lehrer kommt!             Wstańcie, kiedy nauczyciel wchodzi!

Antwortet schnell auf meine Frage!             Odpowiedzcie szybko na moje pytanie!

Gebt dem Lehrer eure Hefte!            Dajcie nauczycielowi wasze zeszyty!

 

Formy trybu rozkazującego dla pierwszej i trzeciej osoby liczby mnogiej (wir - my oraz Sie - Państwo) tworzy się poprzez zamienienie miejscami zaimka osobowego i czasownika:

wir gehen        >>        gehen wir!     chodźmy!

wir tanzen       >>        tanzen wir!   tańczmy!

wir arbeiten     >>        arbeiten wir!            pracujmy!

wir kommen    >>        kommen wir!            przybądźmy!

wir singen       >>        singen wir!    śpiewajmy!

Essen wir doch schon!          J          edzmy już!

  Fangen wir endlich an!                   Zacznijmy w końcu!

  Helfen wir unseren Freunden!        Pomóżmy naszym przyjaciołom!

  Öffnen wir die Tür!                                    Otwórzmy drzwi!

  Holen wir unsere Tante vom Bahnhof ab! Odbierzmy naszą ciocię z dworca!

 

W stosunku do osób, do których zwracamy się per Pan/Pani/Państwo tworzenie trybu rozkazującego wygląda następująco:

  Sie fragen     >>         fragen Sie!               proszę pytać!

  Sie rufen an >>         rufen Sie an!           proszę zadzwonić!

  Sie nehmen   >>         nehmen Sie!            proszę wziąć!

  Sie geben      >>         geben Sie!                proszę dać!

 

W 3. osobie liczby mnogiej (Sie - Państwo) można dodać wyraz bitte (proszę),
aby nasze polecenie brzmiało nieco uprzejmiej:

  Geben Sie mir bitte Ihre Hand!      Proszę mi podać rękę!

  Rufen Sie ihn bitte noch mal an!    Proszę zadzwonić do niego jeszcze raz!

  Lesen Sie das Formular noch mal! Proszę przeczytać ten formularz jeszcze raz!

  Kommen Sie bitte nicht so spät!    Proszę nie przychodzić tak późno!

 

Czasowniki posiłkowe sein (być), haben (mieć) i werden (stawać się) tworzą tryb rozkazujący odrębnie.        

sein  (być)       haben (mieć)              werden (stawać się)

du (ty)                          sei                   hab                             werde

wir (my)            seien wir        haben wir                 werden wir

ihr (wy)             seid               habt                            werdet

Sie (Państwo)               seien Sie         haben Sie                 werden Sie

  Seien Sie bitte nicht so unhöflich!   Proszę nie być takim nieuprzejmym!

  Hab keine Angst!                Nie bój się!

  Seien wir still!                      Bądźmy cicho!

  Werde meine Frau! Z         ostań moją żoną!

  Werden Sie mein Freund!   Proszę zostać moim przyjacielem!

  Habt Verständnis dafür!     Miejcie zrozumienie!

  Sei so nett und hilf mir!       Bądź taki miły i mi pomóż.

 

 

 

Tryb przypuszczający ( Konjunktiv II )

 

Tworzymy poprzez dodanie do formy Imperfekt  przegłosu,
jeśli taka posiada samogłoski a, o, u  oraz następujących końcówek:

 

------------------------------------------------

l.poj.                    l.mn.

------------------------------------------------

1. nähme             1.nähmen

2. nähmest           2.nähmet

3. nähmet            3. nähmen

------------------------------------------------

 

 

 

Dativ  - celownik 

 

Np. mir dem

Celownik (der Dativ) odpowiada na pytanie wem? (komu? czemu?).

W celowniku zmieniają się rodzajniki wszystkich rodzajów.

Rodzajniki rodzaju męskiego i nijakiego zmieniają się z  der/ein/kein i das/ein/kein   na
dem /einem  /keinem.

Rodzajniki rodzaju żeńskiego zmieniają cię z  die/eine/keine  na   der /einer /keiner.

Cała liczba mnoga zmienia się z  die/-/keine   na   den/-/keinen 
a rzeczownik otrzymuje końcówkę  -n.

 

derdem       die    der       dasdem       die  den + n

np.    Mit den Augen.

 

 

 

Szyk  przestawny  wyrazów

            I                      II         III       IV      

1.  Zum Frühstück      esse    ich       Müsli.

2.  Im Gasthof Sonne esse    ich       Nürnberger Bratwürste.

3.  Fisch                      esse     ich       sehr gern.

 

 

 

 

 

 

Rodzajnik      określony

            Rodzaj  męski żeński nijaki                L. mnoga       Odpowiada na pytanie

Nominativ      der      die       das                  die                   wer,  was? (kto, co)

Genitiv           des      der      des                  der                  wessen?  (czyj, kogo, czego)

Dativ              dem     der      dem                 den                 wem ? (komu, czemu)

Akkusativ      den      die       das                  die                   wen, was?  (kogo, co)

 

Rodzajnik      nieokreślony

            Rodzaj męski żeński nijaki  

Nominativ      ein       eine     ein                   -

Genitiv           eines    einer   eines               -

Dativ              einem einer   einem  -

Akkusativ      einen   eine     ein                   -

 

Przeczenie       kein-, nichts, nicht

Magst du Fisch?         Nein, ich mag keinen Fisch. (1)

 Hast du Hunger?       Ich habe keinen Hunger.       Ich esse nichts. (2)

Nein, ich mag keine Suppen. (3)       Nein,  Suppen mag ich nicht.(4)       

 

Przeczenie  kein- stawiamy przed rzeczownikiem, kt6ry wystąpiłby:

- w liczbie pojedynczej z rodzajnikiem nieokreślonym lub bez rodzajnika (1);

- w liczbie mnogiej bez rodzajnika (3).

Przeczenie kein- odmienia się w liczbie pojedynczej tak same jak rodzajnik nieokreslony,

a w liczbie mnogiej - jak rodzajnik określony.

Przeczenie kein- stawiamy przed rzeczownikiem,

kt6ry wystąpiłby:

- w liczbie pojedynczej z rodzajnikiem nieokreślonym lub bez rodzajnika (1);

- w liczbie mnogiej bez rodzajnika (3).

Przeczenie kein- odmienia się w liczbie pojedynczej tak same jak rodzajnik  nieokreślony,

a w liczbie mnogiej - jak rodzajnik określony.

 

Przeczenie nichts (nie) odnosi i do treści całego zdania.

W języku niemieckim nie istnieje tzw. podwójne zaprzeczenie,

którego wymagałby przykład 2 w tłumaczeniu na język polski:

Ich esse nichts.                      Nic nie jem.

Przeczenie nicht może służyć do zaprzeczania całego zdania  - występuje wtedy na jego końcu (4)

 

Rzeczowniki złożone

das Schwein + der Braten     der Schweinebraten

der Fisch + das Filet             das Fischfilet

der Käse + die Platte             die Käseplatte

 

 

 

 

Przyimek  in    (w; do) z celownikiem i biernikiem

Frau Kücholl, wo kaufen Sie Brot?               In der Bäckerei.      Dativ - celownik

Frau Kücholl, wohin  gehen Sie so schnell? In die Bäckerei.       Akkusativ - biernik

Wo treffen wir uns heute Abend?                Wir treffen uns im jugendzentrum.

Wohin gehen wir heute Abend?                   • Gehen wir ins Jugendzentrum

 

Przyimek  in 

Przyimek   In  tworzy następujące ściągnięcia z rodzajnikiem określonym:

in + dem =  im      (der, das)             Dativ

in + das  =  ins      (das)                     Akkusativ

 

 

Konstrukcja   zu +  bezokolicznik

Hast du Lust, ins Kino zu gehen?     • Nein, ich habe keine Lust,  ins  Kino zu gehen.

Hast du Zeit, ins Jazzhaus zu gehen?           • Nein, leider nicht. Ich habe keine Zeit dorthin

 

Hast du Lust, ins Kino zu gehen?     Czy masz ochotę iść do kina?

 

Określenia czasu

Wohin gehen wir heute Abend?                 

Wo treffen wir uns morgen Nachmittag?

Wohin gehen wir  heute Vormittag einkaufen?

W połączeniach typu:   heute,  morgen ... +   pora dnia

pierwszy wyraz piszemy  małą literą,
a drugi, czyli porę dnia -  wielką  literą.

 

 

zu Hause   czy    nach Hause?

Heute Abend bleibe ich  zu Hause  und  sehe fern.

Nach der Schule gehe ich  nach Hause.

zu Hause sein  (byc w domu),           ale:    nach Hause gehen  (isć do domu)

zu Hause ankommen:                      Ich komme um 13.30 Uhr zu Hause an.

nach Hause (zurück) kommen:         Ich komme um 20.00 Uhr nach Hause (zurück).

 

 

Przyimki z celownikiem

https://niemiecki.ang.pl/gramatyka/przyimek/przyimki_z_celownikiem

 

Podane poniżej przyimki łączą się z rzeczownikiem w celowniku (der Dativ).

 

aus      z, ze środka

bei       u, przy, koło

gegenüber      naprzeciwko

mit      z czymś, z kimś

nach    po, do, według

seit      od (gdy mówimy o czasie)

von      od, z, o

zu        do (osoby, budowli)

 

Ich gehe mit meinen Freunden ins Kino.      Idę z moimi przyjaciółmi do kina.

In die Arbeit fahre ich immer mit dem Bus. Do pracy zawsze jeżdżę autobusem.

Gegenüber der Bank steht ein Polizist.        Naprzeciwko banku stoi policjant.

Seit dem 3. April habe ich ihn nicht mehr gesehen.  Od 3 kwietnia już go nie widziałam

Nach dem Abendessen gehe ich ins Bett.    Po kolacji idę do łóżka.

Ich gehe jetzt zu meiner Oma.           Idę teraz do mojej babci.

Hast du schon von Peters neuen Freundin gehört?  Słyszałaś już o nowej przyjaciółce Petera?

Monika hilft mir oft bei Hausaufgaben.        Monika często pomaga mi przy pracach domowych.

 

W języku niemieckim przyimki często ulegają ściągnięciu z rodzajnikiem określonym. Oczywiście obie formy są poprawne, zaś wybór jednej z nich zależy tylko od nas. Formy ściągnięte występują najczęściej w mowie potocznej.

W celowniku (der Dativ) wygląda to tak:

bei dem à beim       

von dem à von

zu der à zur

an dem à am

 

Istnieje także niewielka grupa rzadziej występujących przyimków,
 po których rzeczownik jest w celowniku.
Są to:

ab                   od ( w odniesieniu do przyszłości)

außer              oprócz

entgegen         wbrew

gemäß            zgodnie

zufolge           według

 

Ab nächstem Montag habe ich Urlaub.         Od przyszłego poniedziałku mam urlop.

Dem Wetterbericht zufolge wird es morgen regnen.            Według prognozy pogody będzie jutro padało.

Entgegen seinen Versprechungen ist er nicht gekommen.   Wbrew swoim obietnicom nie przyszedł.

Das weiß schon jeder außer seinem Vater.  To wiedzą już wszyscy oprócz jego ojca.

Gemäß den Vorschriften muss jeder Soldat bewaffnet sein.          Zgodnie z przepisami każdy żołnierz musi być uzbrojony.

 

 

ZASADY WYMOWY NIEMIECKIEJ  (wersja uproszczona)

 

ü                                  otwieramy buzię jak do polskiego u i mówimy przy tym [i]

ä                                 [e]       

ö                                 otwieramy buzię jak do polskiego u i mówimy przy tym [e/y]        

ß / ss                            [s]       

s                                  najczęściej [z]

z                                  [c]       

sch                              [sz]     

st                                 na początku sylaby [szt]        

sp                                na początku sylaby [szp]       

ei                                 [ai]      

i                                   coś pośredniego między [i] a [y]       

ie                                 [i]       

h                                 Jeżeli stoi po samogłosce nie jest wymawiane, ale ją przedłuża      

oh                               [o:]                 

üh                               [ü:]    

ah                                [a:]                  

äh                               [e:]      

eh                               [e:]                  

öh                               [ö:]     

ch                               Miękko - porównaj h w polskim {hiena}, {hihihi}  

ig                                 Na końcu wyrazów [ich'] - miękko   

eu                               [oi]