Gramatyka hiszpańska

Odmiana  ser – być

 

SER (presente)

BYĆ – czas teraźniejszy

(yo)

soy

Ja jestem

(tu)

eres

Ty jesteś

(él / ella/ usted)

es

On / ona/  Pan/Pani  jest

(nosotros / -as)

somos

My jesteśmy

(vosotros / -as)

sois

Wy jesteście

(ellos / -as /ustedes)

son

Oni / one/ Państwo są

Zastosowanie:

kiedy mówimy o narodowości lub płci, czyli stanach, które się nie zmieniają:  ser polaco  być Polakiem

- kiedy opisujemy cechy charakteru i wyglądu:   ser amable   być miłym,  ser alto   być wysokim

- kiedy określamy zawód lub zajęcie: - kiedy opisujemy stan posiadania:  es tuyo  jest twój

- kiedy mówimy o kolorze, kształcie, właściwościach:  ser blanco   być białym

- kiedy określamy czas lub datę:  son las ocho   jest ósma (godzina)

- kiedy mówimy o religii:  ser católico  być katolikiem

 

 

Indicativo presente  estar  - czas teraźniejszy być 

Służy do opisu położenia

yo                                                           estoy
tú                                                           estás
él/ella / Vd.                                         está
nosotros/nosotras                            estamos
vosotros/vosotras                             estáis
ellos/ellas / Vds.                                                están

Indicativo presente  tener       czas teraźniejszy  mieć

Presente

yo                                                           tengo

                                                          tienes

él  él / ella/ usted                               tiene

nosotros                                              tenemos

vosotros                                               tenéis

ellos ellos, ellas, ustedes                tienen 


Nosotros tenemos diez dedos.

Tengo quince días de vacaciones.

Un equipo de fútbol tiene once jugadores.

Mamy dziesięć palców.
Mam piętnaście dni urlopu.
W piłce nożnej ma jedenaście graczy.

Tengo un perro.   Mam psa

 

 

Rzeczowniki – rodzaj męski i żeński

Rzeczowniki w języku hiszpańskim najczęściej poprzedzane są tzw. rodzajnikami (artículo). Użycie tych rodzajników jest bardzo istotne jeżeli chodzi o sens i znaczenie zdań w języku hiszpańskim. Istnieją oczywiście przypadki w których nie używamy rodzajników.
Język hiszpański posiada następujący podział rzeczowników:
1. ze względu na rodzaj:
- męski (masculino)
- żeński (femenino)
2. ze względu na liczbę:
- pojedyncza (singular)
- mnoga (plural)

Jak już pisaliśmy powyżej w celu rozróżniania rodzaju rzeczownika: męskiego i żeńskiego używa się rodzajników. 
Poniżej przedstawiamy podstawowe założenia odnośnie rodzaju rzeczowniki w języku hiszpańskim:

·         zawsze rzeczowniki osób i zwierząt płci męskiej stosowane są jako rzeczowniki rodzaju męskiego, posiadają one również swoje odpowiedniki płci żeńskiej będące rodzaju żeńskiego
pj:
el hombre , el caballo , el gato , el profesor
ich żeńskie odpowiedniki: la mujer , la yegua , la gata , la profesora

·         zazwyczaj rzeczowniki kończące się na -o rodzaju męskiego 
pj:
el cuaderno , el balso , el libro 
wyjątki:
la mano , la radio , la foto , la moto , ...

·         zazwyczaj rzeczowniki kończące się na -a rodzaju żeńskiego 
pj: la ventana , la película , la casa 
wyjątki:
el problema , el idioma , el tema , el sofa ,....

·         rzeczowniki kończące się spółgłoską lub na -e mogą być rodzaju męskiego albo żeńskiego
la nariz , la lección , el pie , el lápiz , la clase , ....

 

Tworzenie rodzaju żeńskiego  w języku hiszpańskim

Jeśli chcemy utworzyć rodzaj żeński od słówka w rodzaju męskim które kończy się na -o możemy zmienić tę męską końcówkę na żeńską -a:

 

perro

pies

perra

suczka

gato

kot

gata

kotka

hijo

syn

hija

córka

chico

chłopiec

chica

dziewczyna

bombero

strażak

bombera

pani strażak

verdugo

kat

verduga

pani kat

 

Jeśli rzeczownik w rodzaju męskim kończy się na  spółgłoskę,
dorzucamy po prostu do niego końcówkę -
a:

profesor

nauczyciel

profesora

nauczycielka

 

pintor

malarz

pintora

malarka

 

vendedor

sprzedawca

vendedora

sprzedawczyni

 

director

reżyser

directora

reżyserka

 

trabajador

pracownik

trabajadora

pracowniczka

 

escritor

pisarz

escritora

pisarka

 

 

 

Istnieje też grupa rzeczowników, które mają nieregularny rodzaj żeński,
ich po prostu trzeba się nauczyć, są to np.:

rey

król

reina

królowa

actor

aktor

actriz

aktorka

hombre

mężczyzna, człowiek

mujer

kobieta

padre

tata

madre

mama

príncipe

książe

princesa

księżniczka

gallo

kogut

gallina

kura

 

Tworzenie liczby mnogiej rzeczowników

Liczbę mnogą rzeczowników zakończonych nieakcentowaną samogłoską,
lub akcentowanym -e, -a
tworzymy przez dodanie końcówki -
s.

LA MESA - LAS MESAS

EL DEDO - LOS DEDOS

EL CAFE - LOS CAFES

LA MAMA - LAS MAMAS

 

W pozostałych przypadkach, np. kiedy rzeczowniki zakończone są spółgłoską (oprócz -x ) albo -y tworzymy ich liczbę mnogą przez dodanie końcówki. -es.

LA MUJER - LAS MUJERES

EL RELOJ - LOS RELOJES

EL REY - LOS REYES

 

Rzeczowniki zakonczone na -s, więcej niż jednosylabowe i nieakcentowane na ostatniej sylabie, nie zmieniają się w liczbie mnogiej

EL LUNES - LOS LUNES

EL ANALISIS - LOS ANALISIS

 

Przykłady

el coche

los coches

la habitación

las habitaciónes

el profesor

los profesores

la niña

las niñas

el médico

los médicos

el libro

los libros

el hombre

los hombres

el cuaderno

los cuadernos

la mano

las manos

la mujer

las mujeres

el hotel

los hoteles

el turista

los turistas

la foto

las fotos

el autobús

los autobuses

el tren

los trenes

la radio

las radios

 

Podobnie jak w przypadku rzeczowników tak i w przypadku przymiotników
( ADJETIVOS ) wyróżniamy rodzaje i tworzymy ich liczby mnogie.

 

 

RODZAJE PRZYMIOTNIKÓW HISZPAŃSKICH

Rodzaj męski 
-
przymiotniki zakończone na -o

tonto - głupi 
italiano - włoski 
blanco - biały

- przymiotniki zakończone na -án , -ín , -ón , -or (z wyjątkami)

mejor - lepszy
peor - gorszy
bailarín – roztańczony

 

Rodzaj żeński 
- przymiotniki rodzaju żeńskiego tworzy się przez zamianę końcówki 
-o 
na końcówkę -a.

tonta - głupia
italiana - włoska
blanca - biała

- formy żeńskie w niektórych przypadkach tworzy się
przez dodanie końcówki
 –a

 

trabajadora - pracowita 
bailarína - roztańczona

Przymiotniki zakończone natomiast na -a , -e , -í , -ú , -ar , -n , -l , -z mają jednakowe formy w obu rodzajach.

inteligente - inteligentny, inteligentna
fuerte - silny, mocny
débil - słaby
triste - smutny
marroquí - marokijski
fácil - łatwy
veloz - szybki
joven - młody

 

LICZBA MNOGA przymiotników

Przymiotniki zakończone samogłoską (oprócz akcentowanych -í , -ú )
tworzą liczbę mnogą poprzez dodanie końcówki 
-s.

milagrosa => milagrosas 
tonto => tontos

 

Przymiotniki zakończone na spółgłoskę oraz akcentowane -í , -ú
tworzą natomiast liczbę mnogą poprzez dodanie końcówek 
-es

joven => jovenes
marroquí => marroquíes

 

Podczas tworzenia zdań przymiotniki określające rzeczownik
powinny być w tym samym rodzaju i liczbie  np:
el perro (es) grande 
la perra (es) pequeña 
los perros (son) grandes
las perras (son) pequeñas

Kraje i narodowości

Pais

Nacionalidad

 

masculino

femenino

Grecia

griego

griega

Portugal

portugués

portuguésa

Corea

coreano

coreana

Marruecos

marroqui

marroqui

Francia

francés

francesa

Italia

italiano

Italiana

China

chino

china

Noruega

noruego

noruega

Alemania

alemán

alemana

Estados Unidos

estadiounidense

estadiounidense

Japón

japonés

japonesa

 

 

Los números - liczebniki

0 cero                   1  uno                    2  dos                   3  tres   4  cuatro             5  cinco                 

6  seis                   7  siete                 8 ocho   9  nueve            10 diez


11  once               12  doce               13  trece              14  catorce          15 quince

16  dieciseis       17  diecisiete    18  dieciocho     19  diecinueve 

20  veinte           21  veintiuno     22  veintidos     23 veintitres      24  veinticuatro    25  veinticinco

30  treinta           31  treinta y uno              32  treinta y dos

40  cuarenta       41  cuarenta y uno          42  cuarenta y dos

50  cincuenta     60 sesenta          70 setenta          80 ochenta         90  noventa

100  cien              101  ciento uno                                110  ciento diez

200  doscientos                               300  trescientos               400  cuatrocientos          500  quinientos

600  seiscientos               700  setecientos              800  ochocientos             900  novecientos

1000  mil             2000  dos mil                     3000  tres mil                    10000  diez mil

1 000 000  un millón       2 000 000  dos miliones

1999  mil novecientos noventa y uno

243  doscientos cuarenta tres

2625  dos mil seiscientos veinticinco

931  novecientos treinta y uno

574  quinientos sesenta y cuatro

2089  dos mil ochenta y nueve

 

Liczebniki hiszpańskie

Liczebniki główne

1 Uno/un/una
2 Dos
3 Tres
4 Cuatro
5 Cinco
6 Seis
7 Siete
8 Ocho
9 Nueve
10 Diez
11 Once
12 Doce
13 Trece
14 Catorce
15 Quince
16 Dieciséis
17 Diecisiete
18 Diecicho
19 Diecinueve
20 veinte

21 Veintiuno/ún/una
22 Veintidós
23 veintitrés
30 Treinta
31 Treinta y uno
32 Treinta y dos
40 Cuarenta
50 Cincuenta
60 Sesenta
70 Setenta
80 Ochenta
90 Novente
100 Cien

101 Ciento uno
102 Ciento dos
110 Ciento diez
120 Ciento veinte
130 Ciento treinta
140 Ciento cuarenta
150 Ciento cincuenta
160 Ciento sesenta
170 Ciento setenta
180 Ciento ochenta
190 Ciento noventa
200 Doscientos/as
300 Trescientos/as
400 Cuatrocientos/as
500 Quinientos/as
600 Seiscientos/as
700 Setecientos/as
800 Ochocientos/as
900 Novecientos/as
1000 Mil
2000 Dos mil
1000000 Un millón

 

Liczebniki główne i porządkowe

Cifra

Numeración cardinal

Numeración ordinal

Cyfra

Liczebnik główny

Liczebnik porządkowy

0
1
2
3
4
5
6
7
8
9

cero
uno
dos
tres
cuatro
cinco
seis
siete
ocho
nueve

---
primero
segundo
tercero
cuarto
quinto
sexto
séptimo (sétimo)
octavo
noveno

10
11
12
13
14
15
16
17
18
19

diez
once
doce
trece
catorce
quince
dieciséis
diecisiete
dieciocho
diecinueve

décimo
undécimo
duodécimo
decimotercero(decimotercio)
decimocuarto
decimoquinto
decimosexto
decimoséptimo
decimoctavo
decimonono(decimonoveno)

20
21
22
23
24
25
26
27
28
29

veinte
veintiuno
veintidós
veintitrés
veinticuatro
veinticinco
veintiseis
veintisiete
veintiocho
veintinueve

vigésimo
vigésimo primero
vigésimo segundo
vigésimo tercero
vigésimo cuarto
vigésimo quinto
vigésimo sexto
vigésimo séptimo
vigésimo octavo
vigésimo noveno

30
31
32
33
34
35
36
37

treinta
treinta y uno
treinta y dos
Entre el 30 y el 40, entre el 40 y el 50, etc., hasta 100, se forman con ayuda de la conjunción "y"

trigésimo
trigésimo primero
trigésimo segundo
trigésimo tercero
trigésimo cuarto
trigésimo quinto
trigésimo sexto
trigésimo séptimo

40
50
60
70
80
90

cuarenta
cincuenta
sesenta
setenta
ochenta
noventa

cuadragésimo
quincuagésimo
sexagésimo
septuagésimo
octogésimo
nonagésimo

100
200
300
400
500
600
700
800
900

cien
doscientos
trescientos
cuatrocientos
quinientos
seiscientos
setecientos
ochocientos
novecientos

centésimo
ducentésimo
tricentésimo
cuadrigentésimo
quingentésimo
sexcentésimo
septingentésimo
octigentésimo
noningentésimo

1.000
10.000
100.000
1.000.000

mil
diez mil
cien mil
un millón

milésimo
deizmilésimo
cienmilésimo
millonésimo