Francuski A1 - Busuu https://www.busuu.com/
Rozdział 8
Liczba pojedyncza czasowników „-er”
Nauka odmieniania czasowników zakończonych na „-er” w liczbie pojedynczej
J’habite à Nîmes. Mieszkam w Nîmes.
Piszemy „j'habite”, ale znajdujące się na końcu „e” jest nieme.
Czasownik „habiter” oznacza „mieszkać gdzieś”.
Odkryjmy Nîmes!
Nîmes leży w
południowej Francji w regionie Oksytanii.
Założone w starożytności miasto słynie z wielu zabytków z czasów rzymskich,
takich jak Arènes, Tour de Magne czy Maison
Carrée. 🏛
Tu achètes des souvenirs ? Czy kupujesz pamiątki?
Czasownik „acheter” oznacza „robić zakupy”.
Tu achètes des souvenirs ? Czy kupujesz pamiątki?
Piszemy „tu achètes”, ale znajdujące się na końcu „-es” jest nieme.
Elle parle français. Ona mówi po francusku.
Piszemy „elle parle”, ale znajdujące się na końcu „e” jest nieme.
Il parle anglais.
On mówi po angielsku.
On mówi po angielsku.
Piszemy „il parle”, ale znajdujące się na końcu „e” jest nieme.
Poznanie czasowników zakończonych na „-er” 🤗
Habiter (mieszkać),
acheter (kupić) i parler (mówić) mają tę
samą końcówkę „-er”.
Są to czasowniki regularne, co oznacza, że zawsze podlegają temu samemu
schematowi.
Dobra wiadomość jest taka, że około 90% francuskich czasowników kończy się na
„-er”
i poza jednym (aller) wszystkie przestrzegają tych samych zasad!
Aby utworzyć różne formy czasowników regularnych zakończonych na „-er”,
należy:
1. Usunąć „-er”, aby otrzymać temat (czasownik bez końcówki)
2. Dodać odpowiednią końcówkę w zależności od osoby wykonującej daną czynność.
|
je - j' |
habit-e |
Tu achètes des souvenirs.
J'habite à Nîmes.
Elle parle français.
Piszemy „elle parle”, ale znajdujące się na końcu „e” jest nieme.
Zwróć uwagę! 🔍
Formy liczby pojedynczej „je”, „tu” i „il/elle” wymawia się tak samo, ale inaczej zapisuje.
|
je parle |
nieme „-e” na końcu |
|
tu parles |
nieme „-es” na końcu |
|
il parle / elle parle |
nieme „-e” na końcu |
Formy „tu” i „il” inaczej się zapisuje, ale tak samo wymawia.
Elle achète des souvenirs.
Ona kupuje pamiątki.
Forma „tu” kończy się na „-s”, a „je” kończy się na „-e”.
J’habite à Nîmes et tu habites à Paris.
Ja mieszkam w Nîmes, a ty mieszkasz w Paryżu.
Formy „je” i „tu” inaczej się zapisuje, ale tak samo wymawia.
je parle
tu habites
il achète
Formy liczby pojedynczej „je”, „tu” i „il/elle” wymawia się tak samo, ale inaczej zapisuje.
François jest gościem podcastu Julie. Wysłuchaj ich rozmowy.
Julie: Salut François et bienvenue dans mon
podcast "Vivre en France". Aujourd'hui, tu parles de
ta vie à Nîmes, dans le sud-est.
François: Bonjour Julie. Oui, moi j'habite à Nîmes
et j'adore la ville. Les monuments, le soleil, le bon-vivre
...
je préfère le sud. Mon frère Luc, lui, il
habite à Paris. Il aime les grandes villes.
Il préfère le métro, la pollution ... je plaisante.
Paris est une ville magnifique mais moi, je suis nîmois de coeur.
François habite à Nîmes. François mieszka w Nîmes.
Litera
„a” bez akcentu pochodzi od czasownika „avoir”.
Przed nazwą miejscowości używamy „à”.
Tu parles de ta vie à Nîmes. Mówisz o swoim życiu w Nîmes.
„Tu parles” piszemy z niemym „-s” na końcu.
Tu parles de ta vie à Nîmes. Mówisz o swoim życiu w Nîmes.
„Tu parles” piszemy z niemym „-s” na końcu.
Nîmois de coeur ❤️
Bycie nîmois
de coeur oznacza, że bardzo lubimy dane miasto i identyfikujemy
się z nim,
nawet jeśli się tam nie urodziliśmy.
Aby użyć tego wyrażenia, łączymy nazwę mieszkańców miasta z de coeur –
tak jak w poniższych przykładach. 👇
|
Je suis marseillais de coeur. |
|
Je suis parisien de coeur. |
François mówi: „je suis nîmois de coeur.”
François mówi, że Luc mieszka w Paryżu.
Il habite à Paris. On mieszka w Paryżu.
„Il habite” piszemy z niemym „-e” na końcu.
Il habite à Paris. On mieszka w Paryżu.
„habite” piszemy z niemym „-e” na końcu.
Je plaisante ! Żartuję!
François mówi: „je plaisante”, co oznacza, że nie ma tego na myśli.
Je plaisante ! Żartuję!
„Je plaisante” piszemy z niemym „-e” na końcu.
Je plaisante! Żartuję!
„Je plaisante” piszemy z niemym „-e” na końcu.
J'adore la ville.
Tu habites à Nîmes.
Il plaisante.
Po „j + apostrof” wstawiamy samogłoskę.
François habite à Nîmes.
François mieszka w Nîmes.
Litera „a” bez akcentu pochodzi od czasownika „avoir”. Przed nazwą miejscowości używamy „à”.
Twoje miasto
Rozmawianie o tym, co można robić w mieście
Przeczytaj wpis Justine. Czy znasz wyrazy napisane pogrubioną czcionką?
Salut, moi c'est Justine ! Mon copain Théo
et moi, nous habitons à Marseille. Nous adorons la ville !
Tu visites Marseille ? Voici quatre choses à faire en 24 heures
dans la cité Phocéenne !
- 9h00: tu visites le Mucem, c'est le musée
des civilisations de l’Europe et de la Méditerranée.
J'adore ce musée ! Il y a des guides touristiques et ils parlent anglais,
espagnol, italien ...
- 12h00: tu manges sur le Vieux-Port. Il y a
des restaurants délicieux !
- 14h00: tu profites des Calanques, c'est
magnifique !
- 17h00: tu flânes dans le
quartier du Panier, tu achètes des souvenirs ... c'est le plus vieux
quartier de Marseille !
Justine habite à Marseille.
Justine mieszka w Marsylii.
Justine wyjaśnia, że ona i Théo mieszkają w Marsylii, która bardzo im się podoba.
Co to jest „flâner”? 🤔
Czasownik
„flâner” (przechadzać się / spacerować) oznacza, że nie spieszymy
się
z chodzeniem po okolicy, robiąc to dla czystej przyjemności. 😍
|
Elle flâne dans les rues de Marseille. (Ona przechadza się ulicami Marsylii.) |
Vous flânez dans le quartier du Panier.
Przechadzają się państwo po dzielnicy Le Panier.
Zarówno „flâner” (forma bezokolicznikowa), jak i „vous flânez” wymawiamy jak „-é”.
Vous flânez dans le quartier du Panier.
Przechadzają się państwo po dzielnicy Le Panier.
„Vous flânez” wymawiamy jak „-é”, ale piszemy przez „-ez”.
dkryj „cité Phocéenne”
Położona na południu
Marsylia jest najstarszym miastem we Francji.
Przydomek cité Phocéenne pochodzi od jej założycieli,
greckich żeglarzy z miasta Phocée.
Marsylia, drugie co do wielkości miasto Francji, pełna jest skarbów,
akich jak Vieux-Port (stary port) czy Parc
National des Calanques –
prawdziwy klejnot położony między lądem a morzem. 💎
Théo et moi, nous habitons à Marseille.
Théo i ja mieszkamy w Marsylii.
„Nous habitons” piszemy z literą „-s” na końcu.
Nous habitons à Marseille.
Mieszkamy w Marsylii.
„Nous habitons” piszemy z literą „-s” na końcu.
Les guides parlent anglais.
Przewodnicy mówią po angielsku.
„Les guides (ils) parlent” piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Théo et Hervé ? Ils parlent anglais et français.
Théo i Hervé? Mówią po angielsku i francusku.
„Ils parlent” piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Tu achètes des souvenirs et moi, je visite le Mucem.
Ty kupujesz pamiątki, a ja zwiedzam Mucem.
Czasownik „acheter” oznacza „robić zakupy”.
Tu achètes des souvenirs et moi, je visite le Mucem.
Ty kupujesz pamiątki, a ja zwiedzam Mucem.
Piszemy „tu achètes”, ale znajdujące się na końcu „-es” jest nieme.
Justine et Emma ? Elles adorent les Calanques !
Justine i Emma? Uwielbiają Calanques!
„Elles adorent” (w liczbie mnogiej) piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Elles adorent les Calanques mais il préfère le Mucem !
One uwielbiają Calanques, a on woli Mucem!
„Elles
adorent” (w liczbie mnogiej) piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Tu
habites à Marseille.
Ils flânent sur le Vieux-Port.
Nous adorons le Mucem !
Formy „ils/elles” piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Salut,
moi c'est Justine ! Mon copain Théo et moi, nous habitons à Marseille.
Nous adorons la ville ! Tu visites Marseille ? Voici quatre choses à faire
en 24 heures dans la cité Phocéenne !
- 9h00: tu visites le Mucem, c'est le musée
des civilisations de l’Europe et de la Méditerranée.
J'adore ce musée ! Il y a des guides touristiques et ils parlent anglais,
espagnol, italien ...
- 12h00: tu manges sur le Vieux-Port. Il y a
des restaurants délicieux !
- 14h00: tu profites des Calanques, c'est
magnifique !
- 17h00: tu flânes dans le quartier du Panier,
tu achètes des souvenirs ... c'est le plus vieux quartier de Marseille !
Podawanie miejsca zamieszkania
Naucz się mówić, gdzie i z kim mieszkasz
Tu habites où ?
Gdzie mieszkasz?
„Tu habites où?” znaczy „Gdzie mieszkasz?”.
Tu habites où ? (Gdzie mieszkasz?)
Aby
odpowiedzieć na pytanie Tu habites où ?, możesz użyć
następującej struktury:
habiter + à + miasto. Oto
kilka przykładów:
|
Mon ami Jean habite à New York. Mój przyjaciel Jean mieszka w Nowym Jorku. |
|
Lucie et Claire habitent à Bordeaux. (Lucie i Claire mieszkają w Bordeaux.) |
J'habite à Montpellier.
Mieszkam w Montpellier.
Litera „a” bez akcentu pochodzi od czasownika „avoir”. Przed nazwą miejscowości używamy „à”.
J’habite à Paris.
Mieszkam w Paryżu.
Ma tante habite à Tokyo.
Moja ciocia mieszka w Tokio.
Litera „a” bez akcentu pochodzi od czasownika „avoir”. Przed nazwą miejscowości używamy „à”.
Mieszkasz w domu czy w mieszkaniu?
Aby powiedzieć o rodzaju domu, w którym mieszkasz, możesz skorzystać ze struktury habiter + dans.
|
🏢 Ma sœur habite dans un appart. (Moja siostra mieszka w mieszkaniu.) |
|
🏠 Mes cousins habitent dans une maison. (Moi kuzyni mieszkają w domu.) |
Julie habite dans une maison.
Julie mieszka w domu.
Nous habitons dans un appartement.
Mieszkamy w mieszkaniu.
Końcową literę „-s” w „dans” wymawia się jak „-z”, kiedy występuje przed samogłoską.
Tu habites avec qui ? (Z kim mieszkasz?)
Aby powiedzieć o osobach, z którymi mieszkasz, możesz użyć struktury habiter + avec. Oto kilka przykładów:
|
J'habite avec mes colocataires. (Mieszkam ze współlokatorami.) |
|
Tom et Aurélie habitent avec leurs amis. (Tom i Aurélie mieszkają ze swoimi przyjaciółmi.) |
Nous habitons avec notre famille.
Mieszkamy z rodziną.
J'habiteavecma famille.
Ja mieszkam ze swoją rodziną.
„Avec” z „-c” na końcu wymawia się jak „k”.
J'habite dans une maison.
J'habite avec une amie.
J'habite à Lyon.
Aby powiedzieć o rodzaju domu, w którym mieszkasz, możesz skorzystać ze struktury habiter + dans.
Elsa: Tu habites où ?
Pierre: J'habite à Londres, dans le centre-ville.
Elsa: J'adore cette ville ! Tu habites dans une maison ? Pierre: Non,
j'habite dans un appart avec ma copine. Et toi ?
Elsa: Moi j'habite à Barfleur, un petit village au bord de
la mer mais je viens souvent à Londres.
Pierre: Tu habites avec qui ?
Elsa: J'habite avec ma mère, mon père et ma soeur.
Pierre mieszka ze swoją dziewczyną.
Pierre mówi „avec ma copine”, co oznacza „z moja dziewczyną”.
Elsa habite avec sa famille.
Elsa mieszka ze swoją rodziną.
Elsa mówi „avec ma mère, mon père et ma sœur”, co oznacza wszystkich członków rodziny.
Elsa habite à Barfleur.
Ma sœur habite dans un appart.
Moja siostra mieszka w mieszkaniu.
Końcową literę „-s” w „dans” wymawia się jak „-z”, kiedy występuje przed samogłoską.
Julie et Martin habitent à Paris.
Julie i Martin mieszkają w Paryżu.
Litera „a” bez akcentu pochodzi od czasownika „avoir”. Przed nazwą miejscowości używamy „à”.
J’habite avec mon copain.
Mieszkam ze swoim chłopakiem.
„Avec” z „-c” na końcu wymawia się jak „k”.
Mon appart est dans le centre-ville.
Moje mieszkanie jest w centrum miasta.
Słowo „appart” zapisuje się z podwójną literą „p” .
Rozwijanie biegłości językowej
Opisz swoje miasto, ćwicząc umiejętność mówienia lub pisania po francusku
J’habite à Lyon
Mieszkam w Lyonie
J’habite à Paris.
Mieszkam w Paryżu.
Litera „a” bez akcentu pochodzi od czasownika „avoir”. Przed nazwą miejscowości używamy „à”.
J’habite avec mon frère.
Mieszkam z bratem.
J’habite avec des amis.
Mieszkam z przyjaciółmi.
„Avec” z „-c” na końcu wymawia się jak „k”.
J’habite dans une maison.
Mieszkam w domu.
J’habite dans un appart avec un ami.
Mieszkam w mieszkaniu z przyjacielem.
Słowa „dans” używamy z rodzajem zakwaterowania, natomiast „à” z nazwą miejscowości.
J’habite à Lyon, dans une maison avec ma famille.
Mieszkam w Lyonie, w domu ze swoją rodziną.
Końcowe „-e” w „j'habite” jest nieme, ale „t” się wymawia.
Sprawdzian
Sprawdź swoje umiejętności, aby przejść do następnego rozdziału
J’habite à Lyon, dans une maison avec ma famille.
Mieszkam w Lyonie, w domu ze swoją rodziną.
Końcowe „-e” w „j'habite” jest nieme, ale „t” się wymawia.
J’habite dans un appart avec un ami.
Mieszkam w mieszkaniu z przyjacielem.
Słowa „dans” używamy z rodzajem zakwaterowania, natomiast „à” z nazwą miejscowości.
Julie et Martin habitent à Paris.
Julie i Martin mieszkają w Paryżu.
Litera „a” bez akcentu pochodzi od czasownika „avoir”. Przed nazwą miejscowości używamy „à”.
Mon appart est dans le centre-ville.
Moje mieszkanie jest w centrum miasta.
Słowo „appart” zapisuje się z podwójną literą „p” .
Elsa habite à Barfleur.
Je plaisante!
Żartuję!
„Je plaisante” piszemy z niemym „-e” na końcu.
Je plaisante !
Żartuję!
„Je plaisante” piszemy z niemym „-e” na końcu.
François mówi: „je plaisante”, co oznacza, że nie ma tego na myśli.
Elle achète des souvenirs.
Ona kupuje pamiątki.
Forma „tu” kończy się na „-s”, a „je” kończy się na „-e”.
Formy „tu” i „il” inaczej się zapisuje, ale tak samo wymawia.
J'habite Alec ma famille.
Ja mieszkam ze swoją rodziną.
„Avec” z „-c” na końcu wymawia się jak „k”.
Elles adorent les Calanques mais il préfère le Mucem !
One uwielbiają Calanques, a on woli Mucem!
„Elles adorent” (w liczbie mnogiej) piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Les guides parlent anglais.
Przewodnicy mówią po angielsku.
„Les guides (ils) parlent” piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Théo et Hervé ? Ils parlent anglais et français.
Théo i Hervé? Mówią po angielsku i francusku.
„Ils parlent” piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Justine et Emma ? Elles adorent les Calanques !
Justine i Emma? Uwielbiają Calanques!
„Elles adorent” (w liczbie mnogiej) piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Vous parlez anglais ?
Czy państwo mówią po angielsku?
Formy „ils/elles” piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Ils aiment la France.
Oni uwielbiają Francję.
„Ils aiment” (w liczbie mnogiej) piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Elles aiment la France.
One uwielbiają Francję.
„Elles habitent” (w liczbie mnogiej) piszemy z niemym „-ent” na końcu.
Nous achetons des souvenirs.
Kupujemy pamiątki.
Czasownik „acheter” oznacza „robić zakupy”.