Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot +
czasownik w formie podstawowej (w trzeciej osobie liczby pojedynczej z
końcówką "s")
Uwaga: W przypadku czasowników zakończonych na ss,
sh, ch, x,
o, dodajemy w trzeciej osobie liczby pojedynczej końcówkę es: kisses, watches, goes.
Jeśli czasownik kończy się na y poprzedzone spółgłoską, y
zamieniamy na i i dodajemy es: tries, copies.
Dla czasowników zakończonych na y poprzedzone samogłoską dodajemy tylko s:
says.
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
operator "do"
(w trzeciej osobie liczby pojedynczej "does")
+ podmiot + czasownik w formie podstawowej
(w trzeciej osobie bez "s")
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + operator "do" (lub "does"
w trzeciej osobie liczby pojedynczej)
+ podmiot + czasownik (bez "s") + reszta zdania (z opuszczeniem części, o którą
pytamy).
What do you eat every day?
Co jesz codziennie?
Zdanie przeczące:
podmiot + operator "do" (lub "does") + not ("don't", "doesn't")
+ czasownik w formie podstawowej (w trzeciej
osobie liczby pojedynczej bez "s")
Użycie:
1. Czynności wykonywane zwykle, cyklicznie, regularnie, nawykowo.
I go to school
every day. Chodzę do
szkoły codziennie.
Często używa się wówczas wyrażeń takich, jak:
Always zawsze,
never nigdy,
occasionally czasami, sometimes czasami
from time to time od czasu do czasu, usually zazwyczaj, rarely rzadko
saldom rzadko, every
week (month, itp.) co
tydzień (miesiąc, itp.)
twice a day dwa razy
dziennie, on Sundays
w niedziele
2. Prawdy powszechnie znane i oczywiste, prawa, reguły, zasady, itp.
The sun rises in the morning. Słońce wschodzi rano.
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot +
odpowiednia forma czasownika "to be" w czasie teraźniejszym
("am", "is",
"are") + czasownik z końcówką "ing"
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
odpowiednia forma czasownika "to be"
w czasie teraźniejszym ("am", "is",
"are") + podmiot + czasownik z
końcówką "ing"
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + odpowiednia forma czasownika
"to be" w czasie teraźniejszym ("am",
"is", "are")
+ podmiot + czasownik z końcówką "ing"
+ reszta zdania
(z opuszczeniem części, o którą pytamy)
Zdanie przeczące:
podmiot + odpowiednia forma czasownika "to
be" w czasie teraźniejszym ("am",
"is", "are")
+ "not" + czasownik z końcówką "ing"
Użycie:
1. Czynność ciągła wykonywana w chwili, kiedy o niej mówimy.
2. Czynność wykonywana w przedziale czasie umownie określonym jako
"teraz", ale niekoniecznie w tej chwili, kiedy o niej mówimy:
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot +
odpowiednia forma czasownika "to have"
(have, has) + III forma
czasownika
(dla czasowników regularnych: czasownik z końcówką -ed",
dla nieregularnych - odpowiednia forma)
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
forma "to have" + podmiot + III forma
czasownika
Have you done your homework
yet? Czy już odrobiłeś swoje zadanie?
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + forma "to have" +
podmiot + czasownik w III formie + reszta zdania (z opuszczeniem części, o
którą pytamy)
What has he done yet?
Co on już zrobił?
Zdanie przeczące: podmiot + odpowiednia forma "to have" + "not" ("haven't", "hasn't")
+ III forma czasownika
I have not seen him before.
Nie widziałem go przedtem.
Użycie:
Czas ten może wyrażać czynności przeszłe lub teraźniejsze, zawsze jednak
sugeruje silny związek z teraźniejszością.
1. Czynność, która właśnie się zakończyła, np. kilka minut temu.
He has just gone out. On właśnie
wyszedł.
2. Czynność przeszła, w przypadku której nie możemy podać czasu, kiedy ona
się odbyła, ani nie posiadamy żadnej informacji, która pozwoliłaby to ustalić.
I've read the article, but I don't understand a word.
Przeczytałem artykuł, ale nie rozumiem ani słowa.
3. Czynność przeszła, która ma wyraźny skutek w teraźniejszości.
Look! I have washed your car! Popatrz! Umyłem
ci samochód! (Widać skutek w postaci czystego samochodu.)
4. Czynność, która odbyła się w przedziale czasu, który jeszcze się nie
zakończył.
I've seen John three times this morning. Dziś
rano widziałem Johna trzy razy.
(Ciągle jeszcze jest rano.)
5. Czynność, która rozpoczęła się w przeszłości i trwa nadal.
6. Czynność, która rozpoczęła się w przeszłości i zakończyła się w chwili, kiedy o tym mówimy.
Charakterystyczne wyrażenia:
W zdaniu występuje między formą "to have" a czasownikiem. Występuje w zdaniach twierdzących.
Występuje w zdaniach twierdzących między formą "to have" a czasownikiem.
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot +
odpowiednia forma czasownika "to have"
(have, has) + "been " (III forma czasownika "to
be") + czasownik z końcówką "ing"
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
forma "to
have" + podmiot + "been" + czasownik z
końcówką "ing"
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + forma "to have" + podmiot + "been"
czasownik z końcówką "ing" (z
opuszczeniem części, o którą pytamy)
Zdanie przeczące: podmiot + odpowiednia forma "to have"
+ "not" + "been" +
czasownik
z końcówką "ing"
Użycie:
1. Czynność, która rozpoczęła się w przeszłości I trwa nadal.
2. Czynność, która rozpoczęła się w przeszłości i zakończyła się w chwili, kiedy o tym mówimy.
Użycie tego czasu częściowo pokrywa się z użyciem The Present Perfect Tense;
czas typu Continuous
jest czasem lepszy ze względów stylistycznych.
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot + II forma czasownika (czasownik z końcówką "-ed" dla regularnych)
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
"did" + podmiot + czasownik w formie podstawowej
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + "did" + podmiot + czasownik
w formie podstawowej (z opuszczeniem części, o którą pytamy)
Zdanie przeczące: podmiot + "did" + "not" ("didn`t") + czasownik w formie podstawowej
Użycie:
Czynność przeszła, która miała miejsce w określonym punkcie przeszłości i nie ma wpływu na teraźniejszość:
Często punkt w przeszłości nie jest podany w sposób konkretny, lecz z kontekstu wynika, że miało to miejsce w przeszłości.
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot + forma czasownika "to be" w czasie przeszłym (was lub were) + czasownik z końcówką "ing"
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
"was" lub "were" + podmiot + czasownik z końcówką "ing"
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + "was" lub "were" + podmiot + czasownik z końcówką "ing" (z opuszczeniem części, o którą
pytamy)
Zdanie przeczące:
podmiot + "was" lub "were" + "not"
("wasn't",
"weren't") + czasownik z końcówką "ing"
Użycie:
1. Czynność ciągła w przeszłości - taka, w przypadku której granice czasowe nie są znane lub istotne.
2. Czynność, która rozpoczęła się przed pewnym punktem w przeszłości i prawdopodobnie trwała po nim.
Uwaga:
3. W zdaniach typu:
Czynność jednorazowa, wyrażona w czasie The Simple Past Tense następuje w czasie trwania innej czynności ciągłej lub przerywa tę czynność
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot + "will" (lub "shall" - czasem używane dla pierwszej osoby liczby
pojedynczej i mnogiej) (skracany do "'ll" +
czasownik w bezokoliczniku
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
"will" (lub "shall") + podmiot + czasownik w bezokoliczniku
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + "will" (lub "shall") + podmiot + czasownik w bezokoliczniku (z
opuszczeniem części, o którą pytamy)
Zdanie przeczące:
podmiot + "will" (lub "shall") + "not"
("won't",
"shan't")
+ czasownik w bezokoliczniku
Użycie:
1. Zamiar czynności przyszłej powzięty w momencie, kiedy o niej mówimy:
2. Opinie, przypuszczenia, spekulacje osoby mówiącej na temat przyszłości.
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot + "will" (lub "shall" - czasem używane dla pierwszej osoby liczby
pojedynczej i mnogiej) (skracany do "'ll")
+ be + czasownik z końcówką "ing"
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
"will" (lub "shall") + podmiot + "be" + czasownik z "ing"
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + "will" (lub "shall") +
podmiot + "be" + czasownik
z "ing" (z opuszczeniem części, o którą
pytamy)
Zdanie przeczące:
podmiot + "will" (lub "shall") +
"not" ("won't", "shan't")
+ "be" + czasownik z "ing"
Użycie:
1. Czynność ciągła w przyszłości, która zacznie się przed określonym punktem w przyszłości i będzie trwała po nim:
2. Wyrażenie czynności przyszłej bez zaznaczenia, że jest to wola mówiącego, jego zamiar lub wcześniejszy plan; po prostu stwierdzenie faktu.
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot + "had" + III forma czasownika (dla czasowników regularnych: czasownik z
końcówką -ed", dla nieregularnych -
odpowiednia forma)
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
"had" +
podmiot + III forma czasownika
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + "had"
+ podmiot + czasownik w III formie + reszta zdania (z opuszczeniem części, o
którą pytamy)
Zdanie przeczące:
podmiot + odpowiednia forma "had" + "not" (hadn't)
+ III forma czasownika
Użycie:
1. Odpowiednik czasu The Present Perfect Tense w przeszłości,
tzn. jeżeli opowiadamy o czymś, co zdarzyło się w przeszłości
i użylibyśmy czasu The Present
Perfect Tense, gdyby
wydarzyło się teraz, stosujemy czas The Past Perfect Tense.
Teraz:
W przeszłości:
She had just left when I arrived
yesterday at
2. Czynność przeszła, która odbyła się, zanim nastąpiła inna czynność
przeszła.
She had already finished writing when we came. Ona
już skończyła pisać kiedy przyszliśmy.
Zdania takie łączymy za pomocą: when kiedy , before zanim, after po tym, jak
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot + odpowiednia forma czasownika "to
be" w czasie teraźniejszym + "going
" + czasownik w bezokoliczniku z "to"
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
odpowiednia forma czasownika "to be" w
czasie teraźniejszym + podmiot + "going" +
czasownik w bezokoliczniku z "to"
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + odpowiednia forma czasownika
"to be" w czasie teraźniejszym + podmiot + "going"
+ czasownik w bezokoliczniku z "to"
Zdanie przeczące:
podmiot + odpowiednia forma czasownika "to
be" w czasie teraźniejszym + "not" + "going"
+ czasownik w bezokoliczniku z "to"
Użycie:
Zwrot ten oznacza "mieć zamiar coś zrobić" i jest używany dla
wyrażenia zamiaru wykonania pewnej czynności przyszłej.
Zamiar ten został powzięty wcześniej, nie w chwili, kiedy o tym mówimy.
Tryb rozkazujący wyrażamy za pomocą bezokolicznika w drugiej osobie liczby
pojedynczej i mnogiej,
natomiast w pozostałych przypadkach przy pomocy czasownika "to let".
Liczba pojedyncza:
I osoba:
II osoba:
III osoba:
Liczba mnoga:
I osoba:
II osoba:
III osoba:
Budowa: "if" + the Present Simple Tense -
the Future Simple Tense
Możliwy jest odwrotny szyk zdania:
Należy jednak pamiętać o tym, że po słowie "if" zawsze występuje czas the Present Simple Tense.
Użycie: Odnosi się do teraźniejszości lub przyszłości. Warunek jest możliwy do spełnienia lub nawet całkiem prawdopodobny.
Budowa: "if"+
the Past Simple Tense,
podmiot + "would" + czasownik w bezokoliczniku
Użycie: Odnosi się do terażniejszości lub
przyszłości. Używamy go, kiedy warunek jest sprzeczny z faktami: jak w
powyższym przykładzie
(w rzeczywistości mówiący nie posiada tej kawy) lub kiedy warunek jest możliwy
lecz niezbyt prawdopodobny.
Budowa: "if"
+ the Past Perfect Tense, podmiot + "would"
+ "have" + III forma czasownika
Użycie: Odnosi się do przeszłości i opisuje warunek niemożliwy do spełnienia: nie został on spełniony i czynność nie nastąpiła.
1. Opuszczamy znaki interpunkcyjne wskazujące na obecność cytatu (dwukropek i cudzysłów).
2. Uzgadniamy zaimki zgodnie z sensem zdania, np.:
3. Jeżeli tzw. czasownik wprowadzający mowę zależną jest w czasie przeszłym,
czas zdania podrzędnego zmienia się "o jeden stopień wstecz",
tj. jeśli w mowie niezależnej mamy czas teraźniejszy, zmienia się on na
przeszły, jeśli zaś przeszły - na zaprzeszły (the Past
Perfect Tense).
4. Zmieniamy określenia dotyczące miejsca i czasu:
today - that day
yesterday - the day before
the day before yesterday -
two days before
tomorrow - the next day
/the following day
next week/month/year - the
following week/month/year
last week/month/year - the
previous week/month/year
a year/month ago - a
year/month before
here – there
W zdaniach w mowie zależnej rozkazy występują w bezokoliczniku:
W pytaniach, których treść jest przekazana za pomocą mowy zależnej nie ma szyku zdania pytającego:
W przypadku pytań ogólnych stosujemy słówka "if" i "whether" jako "czy".
Strona czynna: does
Strona bierna: is done
Strona czynna: is doing
Strona bierna: is
being done
Strona czynna: have/has done
Strona bierna: have/has been done
Strona czynna: had done
Strona bierna: had been
done
Strona czynna: did
Strona bierna was done
Strona czynna: did
Strona bierna was done
Tom was seen with Jane yesterday. Toma
widziano wczoraj z Jane.
Strona czynna: will do
Strona bierna will be done
W zdaniach podrzędnie złożonych w języku polskim nie występuje zjawisko następstwa czasów. Np.:
On mówi, że jest zimno. On powiedział, że jest zimno.
Natomiast w języku angielskim czas zdanie głównego wymaga użycia odpowiedniego czasu w zdaniu podrzędnym.
A oto schemat zmian czasów w zdaniu podrzędnym, jeśli czasownik zdania głównego wystąpi w czasie przeszłym:
("will" -
"would")
(the Present Perfect Tense
- the Past Perfect Tense)
(the Present Simple Tense -
the Past Simple Tense)
(the Present Continuous
Tense- the Past Continuous Tense)
Zdania czasowe są to zdania ze spójnikami: "when"
kiedy, "as soon as" kiedy tylko
W zdaniach takich, jeśli odnoszą się one do przyszłości, w zdaniu podrzędnym
nie występuje czas przyszły, lecz czas teraźniejszy.
Zdania okolicznikowe porównania są to zdania, w których porównujemy ze sobą dwie rzeczy, wielkości, zjawiska, itp.
Zdania przydawkowe typu Defining są to zdania, w
których zdanie podrzędne pełni rolę przydawki
i służy do wyodrębnienia jakiejś osoby lub rzeczy z większej grupy, określenie
jej, zdefiniowanie, wyodrębnienie.
Zdanie "who has red
hair" wyodrębnia chłopca ze zbioru wszelkich
możliwych chłopców. Nie możemy go opuścić,
gdyż wówczas zdanie "The boy is
my brother." nie miałoby sensu: nie
wiedzielibyśmy, o kim mowa.
Zaimki używane w zdaniach przydawkowych typu Defining
Odnoszące się do osób:
Odnoszące się do rzeczy:
Zdania przydawkowe typu Non-Defining są to
zdania, w których zdanie podrzędne pełni rolę przydawki
nie służącej do wyodrębnienia jakiejś osoby lub rzeczy z większej grupy,
lecz podanie dodatkowej informacji o osobie lub rzeczy, która została już
określona.
Zaimki używane w zdaniach przydawkowych typu Non-Defining
Odnoszące się do osób:
Odnoszące się do rzeczy:
Inwersja polega na zmianie zazwyczaj obowiązującej w zdaniu angielskim
kolejności: podmiot - orzeczenie.
Można jej użyć w krótkich odpowiedziach, gdy wypowiedź i krótka odpowiedź
odnoszą się do różnych podmiotów.
W tego typu odpowiedziach używa się tylko czasowników posiłkowych i modalnych.