Angielski           https://www.busuu.com/pl/

Początkujący A1

0%

Rozdział 1

 

Cześć!    Nauka witania się z innymi

 

Hello!                   Cześć!

W wyrazie „hello” występuje podwójne „l”.

Aby się z kimś przywitać, używamy „hello”.

Hi! Cześć!

„Hi” jest bardziej nieformalnym sposobem powiedzenia „hello”.

Nice to meet you.           Miło cię poznać.

„Nice to meet you” mówimy, kiedy spotykamy kogoś po raz pierwszy.

 

Przedstawianie się   Powiedz, jak masz na imię

What's your name?       Jak masz na imię?

„What's your name?” używamy, żeby zapytać o czyjeś imię.
„What's your name?” oznacza „Jak się masz?”.

My name's Lisa. Mam na imię Lisa.

„Name's” znaczy „name is”. Wyraz „is” możemy skrócić do „´s”,
co daje nam „name's”, które brzmi bardziej naturalnie.

I'm David.                        Jestem David.

My name's Dan. I'm Dan.
„My name's Dan” znaczy to samo co „I'm Dan”.

„I'm”,  „my name is”  lub  „my name's” używamy, aby się przedstawić,
a „What's your name?”, aby zapytać o czyjeś imię.

Hi Matt, my name's Rachel.   Cześć, Matt. Mam na imię Rachel.

„My name's” używamy, żeby podać swoje imię.
„What's your name?” używamy, żeby zapytać o czyjeś imię.

 

 

Rozmawianie o swoim samopoczuciu
Opowiedz o swoim samopoczuciu

 

How are you?     Jak się masz?

I'm fine, thanks!  Dobrze, dzięki!

Popularną odpowiedzią na pytanie „How are you?” jest „I'm fine, thanks.”.

How's it going?  Jak leci?

„How's it going?” ma podobne znaczenie do „How are you?”.
 „How's it going?” zazwyczaj używamy w stosunku do przyjaciół.

bardziej formalnie	How are you?
mniej formalnie	How's it going?

„How's it going?” zazwyczaj używamy w sytuacjach nieformalnych.

I'm good, thanks.           Dobrze, dzięki!

Aby opisać swoje samopoczucie, po „I'm” używamy wyrazów takich jak
„good” czy „fine”.

I'm great, thanks!           Świetnie, dzięki!

I'm great, thanks!

Tego wyrażenia możemy użyć, aby powiedzieć, jak się czujemy
lub udzielić odpowiedzi na pytanie „How are you?”.

 

Rozwijanie biegłości językowej

Porozmawiaj z Anglikami

Hello. How are you?      Cześć, jak się masz?

„How are you?” używamy, żeby zapytać o czyjeś samopoczucie.

I'm fine, thanks.  Dziękuję, dobrze.

Tego wyrażenia możemy użyć, aby powiedzieć, jak się czujemy
lub udzielić odpowiedzi na pytanie „How are you?”.

I'm great, thanks!           Świetnie, dzięki!

„great”, „good” lub „fine” używamy, aby powiedzieć, jak się czujemy.

I'm good, thanks.           Dobrze, dzięki!

W ten sposób mówisz, jak się czujesz.
Możesz również powiedzieć „I'm great, thanks” lub „I'm fine, thanks.”

My name's Paul. Mam na imię Paul.

Aby podać imię, mówimy „my name's” lub „I'm”.

What's your name?       Jak masz na imię?

To pytanie zadajemy, aby zapytać o czyjeś imię.

I'm Betty. Jestem Betty.

Aby się przedstawić, używamy „I'm” lub „my name's”.

Nice to meet you.           Miło cię poznać

Tego zwrotu możemy użyć po przedstawieniu się.

 

Sprawdzian

Sprawdź swoje umiejętności, aby przejść do następnego rozdziału

I'm great, thanks!

Tego wyrażenia możemy użyć, aby powiedzieć, jak się czujemy
lub udzielić odpowiedzi na pytanie „How are you?”.

 

How's it going? – I'm fine, thanks.

„How's it going?” znaczy to samo co „How are you?”
„How's it going?” zazwyczaj używamy w sytuacjach nieformalnych.

I'm good, thanks.           Dobrze, dzięki!

Aby opisać swoje samopoczucie, po „I'm” używamy wyrazów takich jak „good” czy „fine”.

 

Hi!             Cześć!

„Hi” jest bardziej nieformalnym sposobem powiedzenia „hello”.

 

Nice to meet you.           Miło cię poznać.

„Nice to meet you” mówimy, kiedy spotykamy kogoś po raz pierwszy.

Tego zwrotu możemy użyć po przedstawieniu się.

I'm Betty.             Jestem Betty.

Aby się przedstawić, używamy „I'm” lub „my name's”.

I'm good, thanks.           Dobrze, dzięki!

W ten sposób mówisz, jak się czujesz.
Możesz również powiedzieć „I'm great, thanks” lub „I'm fine, thanks.”

 

What's your name?       Jak masz na imię?

To pytanie zadajemy, aby zapytać o czyjeś imię.

My name's Dan. I'm Dan.
„My name's Dan” znaczy to samo co „I'm Dan”.

Aby podać imię, mówimy „my name's” lub „I'm”.

Hi Matt, my name's Rachel.      Cześć, Matt. Mam na imię Rachel.

„My name's” używamy, żeby podać swoje imię.

 

 

Rozdział 2

Zadawanie pytań o innych    Naucz się pytać o samopoczucie innych osób

 

And you? A ty?
I'm fine thanks. And you?           Dobrze, dzięki. A ty?

Pytanie „And you?” zadajemy po odpowiedzi na pytanie o swoje samopoczucie.

What about you?           A ty?

I'm good, and you? – I'm fine. What about you?

„And you?” znaczy to samo, co „What about you?”

Zwrotów „And you?” lub „What about you?” używamy, zadać komuś to samo pytanie, jakie ten ktoś zadał nam.

Aby zapytać pytanie o czyjeś samopoczucie, używamy wyrażenia „How are you?”.
Aby zapytać o to samo, możemy powiedzieć „What about you?”.

I'm great, and you?        – Świetnie, a ty?

Aby zadać to samo pytanie, na które przed chwilą odpowiedzieliśmy, mówimy „and you?”.

Not bad, thanks! Nieźle, dzięki!

„Not bad, thanks” ma podobne znaczenie do „I'm fine, thanks”.

„Not bad, thanks” ma podobne znaczenie do „I'm fine, thanks”,
więc teraz możesz udzielać różnych odpowiedzi! 😉

Pamiętaj, że możesz korzystać ze wszystkich wyrażeń.

I'm great/I'm good/I'm fine, thanks. And you?

Not bad, thanks. What about you?

I'm good, thanks. What about you?    Dobrze, dzięki. A ty?

Możemy odpowiedzieć za pomocą „I'm good/fine/great/not bad, thanks”,
a następnie zapytać „What about you?/And you?”.

 

Podawanie narodowości      Naucz się mówić, z jakiego kraju pochodzisz

 

Where are you from?    Skąd jesteś?

 

To zdanie pyta o miejsce (miasto lub państwo), w którym się urodziliśmy lub w którym dorastaliśmy.

Where are you from?    Skąd jesteś?

Aby dowiedzieć się, skąd ktoś pochodzi, używamy „where”.

To pytanie zadajemy, aby dowiedzieć się, z którego kraju lub miasta ktoś pochodzi.

I'm from the US. Jestem ze Stanów Zjednoczonych.

Wyrażenia „I'm from” używamy, aby podać kraj swojego pochodzenia.
I'm from England.          Jestem z Anglii.
Wyrazu „from” używamy, aby podać miejsce pochodzenia.

Aby podać komuś państwo, z którego pochodzimy mówimy „I am from” + kraj 
lub „I'm from” + kraj

Skąd jesteś? Czy wiesz, jak po angielsku brzmi państwo, z którego pochodzisz?

I am from India	I'm from Brazil.
I am from England	I'm from Turkey.
I am from the US	I'm from Australia.

I'm from Turkey. Pochodzę z Turcji

„I'm from” jest skróconą wersją „I am from”.

„I'm from” jest skróconą wersją „I am from”.

My name is Leo. I am from Brazil.      Mam na imię Leo. Jestem z Brazylii.

Aby się przedstawić, możemy powiedzieć „my name is”, „my name's”, „I am”, a nawet „I'm”.

I am from England.        Jestem z Anglii.

Używamy „I am from” lub „I'm from” + nazwa miejsca.

Aby dowiedzieć się, skąd ktoś pochodzi, zadajemy pytanie „Where are you from?”.
 Odpowiadamy za pomocą „I'm/I am from”.

 

Podawanie miejsca zamieszkania  Powiedz, gdzie mieszkasz

 

Where do you live?        Gdzie mieszkasz?

Chcę poznać miejsce lub kraj, w którym teraz mieszkasz.

Where do you live?                      Gdzie mieszkasz?

Pytanie „Where do you live?” zadajemy, żeby się dowiedzieć, gdzie ktoś mieszka.

I live in London.             Mieszkam w Londynie.

Czasami mieszkamy w miejscowości (lub państwie) innym niż to, z którego pochodzimy.

I live in Paris. Mieszkam w Paryżu.

Aby odpowiedzieć na pytanie „Where do you live?”, mówimy „I live in”.

I'm from England. I live in London.     Jestem z Anglii. Mieszkam w Londynie.

Poprawnym zwrotem używanym do wyrażenia miejsca pochodzenia jest „I am from”,
 a do wyrażenia miejsca zamieszkania – „I live in”.

 

I'm from the US. I live in India.

On pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, ale mieszka w Indiach, czyli w innym kraju.

Poprawnym zwrotem używanym do wyrażenia miejsca pochodzenia jest „I am from”,
a do wyrażenia miejsca zamieszkania – „I live in”.

I live in New York.                      Mieszkam w Nowym Jorku.

Aby odpowiedzieć na pytanie „Where do you live?”, mówimy „I live in”.

Where are you from?” używamy, aby poznać czyjś kraj pochodzenia, zaś „Where do you live?”,
aby poznać czyjeś obecne miejsce zamieszkania.

Kończenie rozmowy     Naucz się kończyć rozmowę

 

Goodbye!                        Do widzenia!

W poprawnej pisowni „goodbye” występuje podwójne „o”. Litera „e” na końcu jest niema.

Bye!          Cześć / Na razie!

„Bye” jest bardziej kolokwialnym sposobem pożegnania się.
W poprawnej pisowni wyrazu występuje „e”, chociaż jest ono nieme.

 

Take care!           Trzymaj się!

Nice to meet you. Take care!   Miło cię poznać. Trzymaj się!

Aby się z kimś pożegnać, możemy również powiedzieć „take care”.

 

See you later!     Do zobaczenia później!

„See you” oznacza, że wkrótce ponownie się z kimś zobaczymy,
więc zazwyczaj dodajemy „later” lub konkretny termin.

 

Jeśli wiemy, że spotkamy się z kimś niedługo, mówimy „see you later”.
W przeciwnym razie mówimy „take care”, „bye” lub „goodbye”.

Do zobaczenia później!	Trzymaj się!
Do widzenia!	Cześć / Na razie!

Aby się pożegnać, możemy powiedzieć „see you later” lub „take care”.

See you later!     Do zobaczenia później!

Po powiedzeniu „Nice to meet you” można się pożegnać.

 

Rozwijanie biegłości językowej              Porozmawiaj z Anglikami

 

Hi! Nice to meet you. I’m Penny. I’m from Thailand. I live in Dubai. What about you?
Cześć! Miło cię poznać. Jestem Penny. Jestem z Tajlandii. Mieszkam w Dubaju. A ty?

Hi! I'm Penny.     Cześć! Jestem Penny.

Nice to meet you.                       Miło cię poznać

„Nice to meet you” mówimy, kiedy spotykamy kogoś po raz pierwszy.

My name 's Li. – I'm José.       

– Mam na imię Li. – Jestem José.

Pamiętaj! Aby się przedstawić, możesz powiedzieć „my name's” lub „I'm” + swoje imię.

I'm from Thailand.                     Jestem z Tajlandii.

Aby podać kraj, z którego pochodzi (Tajlandia), Penny mówi „I'm” + „from”.

I live in Dubai.     Mieszkam w Dubaju.

Aby powiedzieć, gdzie mieszka teraz (Dubaj), Penny mówi „I” + „live” + „in”.

Aby odpowiedzieć na pytanie „What’s your name?”, możesz również powiedzieć „I'm” + swoje imię,
np. „I'm Penny.
I'm from Australia.         Jestem z Australii.
Używamy „I am from” lub „I'm from” + nazwa miejsca.
I live in Paris.      Mieszkam w Paryżu.   „Live” zapisuje się z „e”, które jest nieme.

What about you ?                      A ty?

Możemy zadać to pytanie lub powiedzieć „And you?”, aby zapytać o to samo, na co przed chwilą odpowiedzieliśmy.

 

 

Zamawianie kawy

Naucz się słownictwa związanego z jedzeniem i piciem w kawiarni

 

a coffee

kawa

a coffee

a coffee

W wyrazie „Coffee” występuje podwójna litera „e”.

 

a tea         herbata

W wyrazie „Tea” występuje „e” + „a”, które razem brzmią tak samo jak „ee”.

a cup of tea         filiżanka herbaty

„a cup of tea” używamy częściej niż „a tea”, ale „a coffee” jest bardziej popularne niż „a cup of coffee”!

a cake       ciasto

a coffee and a cake         kawa i ciasto

Pamiętaj o zastosowaniu „a” przed wyrazami takimi jak „a coffee” i „a cake”.

a cookie   ciastko

W wyrazie „Cookie” występuje podwójne „o”.
Litery „i” + „e” w „cookie” brzmią jak „ee” w „coffee” i „ea” w „tea”.

a sandwich          kanapka

Poprawna pisownia jest z „d”, chociaż jest ono nieme.

sugar        cukier

a cup of tea with sugar filiżanka herbaty z cukrem

„S” w „sugar” wymawiamy jak „sz”.

milk          mleko

a coffee with milk
Możesz poprosić o mleko lub cukier do kawy lub herbaty.

Wyrazu „with” używamy przed „sugar” lub „milk”.

a tea with milk    herbata z mlekiem

„Milk” zawiera literę „i”. Wyrazu „with” używamy przed „sugar” lub „milk”.

 

Co chcesz zamówić w kawiarni?

Przyjrzyj się poznanym dzisiaj wyrazom określającym jedzenie i picie.

herbata / filiżanka herbaty

a coffee

a sandwich

a cake

a cookie

milk

sugar

a cookie and a coffee    ciastko i kawa

Zwróć uwagę, że „ie” w „cookie” i „ee” w „coffee” brzmią tak samo, ale „oo” i „o” brzmią inaczej!

A coffee, please. Proszę kawę.

W wyrazie „Coffee” występuje podwójna litera „e”.

a cookie and a cake       ciastko i ciasto

Pamiętaj, że w „cookie” występuje „ie”, a w „cake” występuje „e”.

a cup of tea

Możemy powiedzieć „a tea” lub „a cup of” + „tea”.

a tea with sugar

Mówimy „with sugar/milk” po napoju.

a sandwich

W wyrazie występuje „d”, chociaż jest ono nieme.

a cup of tea with sugar filiżanka herbaty z cukrem

Całe wyrażenie to „a cup of tea”. Aby dodać mleko do napoju, mówimy „with milk”.

a coffee with sugar        kawa z cukrem

„S” w „sugar” brzmi jak „sz”. W brytyjskim angielskim „r” na końcu jest nieme.

a cup of tea with milk      filiżanka herbaty z mlekiem

Po „with” zazwyczaj wstawiamy „milk” lub „sugar”.

a cookie and a cake       ciastko i ciasto

Pamiętaj, że w „cookie” występuje „ie”, a w „cake” występuje „e”.

 

Liczenie po angielsku  Naucz się liczyć od 1 do 10

 

one           jeden

two           dwa

three         trzy

four          cztery

five           pięć

six             sześć

one two three four five   jeden dwa trzy cztery pięć

Po „trzy” (3) i przed „pięć” (5) jest „cztery” (4).

seven       siedem

eight         osiem

nine          dziewięć

seven eight nine   siedem osiem dziewięć „Osiem” (8) występuje po „siedem” (7) i przed „dziewięć” (9).

ten            dziesięć

eight nine ten    osiem dziewięć dziesięć   „Dziesięć” (10) występuje po „dziewięć” (9).

one cake                          jedno ciasto    Jest jedno (1) ciasto.

three         trzy      „Three” zawiera podwójną literą „e”, jak wyraz „coffee”.

Wszystkie wyrazy oznaczające cyfry „one” (1), „two” (2) i „six” (6) składają się z trzech liter!

nine           dziewięć                     „Nine” (9) zapisuje się z „e”, które jest nieme.

eight coffees        osiem kaw

„Eight” zapisuje się z „e” + „i”. Litery „g” i „h” są nieme.

The numbers "four", "five" and "nine" all have four letters in them!

There are ten eggs.         Jest dziesięć jajek.

Wyraz „ten” (10) składa się z trzech liter (jak „one”, „two” i „six”).

one cake  jedno ciasto

Jest jedno (1) ciasto.

 

Liczba mnoga rzeczowników

Naucz się tworzyć liczbę mnogą rzeczowników

 

How many... ?     Ile...?

PRZYKŁAD

How many cookies?      Ile ciastek?

Many” znaczy „dużo” i odnosi się do ilości lub liczby.
Aby zapytać o liczbę, używamy „How many?”.

How many?         Ile?

Aby zapytać o ilość, używamy „many”.

 

Three cookies, please.  Proszę trzy ciastka.

one cookie, two cookies, three cookies

„Cookies” to liczba mnoga od „cookie”.

Tworząc liczbę mnogą w języku angielskim, niemal zawsze na koniec wyrazu dodajemy „s”.

a cookie → cookies

a cake → cakes

a coffee → coffees

a tea → teas

Four cakes, please.        Poproszę cztery ciasta.

Pamiętaj, że liczbę mnogą tworzymy przez dodanie „s” na koniec wyrazu.

teas          herbaty

Nawet jeśli wyraz kończy się samogłoską, tak jak „tea”, w celu utworzenia liczby mnogiej na koniec dodajemy „s” (teas).

sandwiches         kanapki

PRZYKŁAD

Can I have three sandwiches? Czy mogę dostać trzy kanapki?

There are two sandwiches.      Są dwie kanapki.

Wyraz kończy się na „ch”, więc w celu utworzenia liczby mnogiej dodajemy „es”.

Czy wiesz, że liczba mnoga od „sandwich” to „sandwiches”? 😯
To dlatego, że wyraz kończy się na „ch”. Przed „s” wstawiamy „e”, aby łatwiej było go wymówić!


Dlatego jeśli wyraz w liczbie pojedynczej kończy się na „ch”, a nawet „s”, „sh” lub „x”, dodajemy „es”!

sandwich → sandwiches

bus → buses

dish → dishes

box → boxes

There are two boxes.    Są dwa pudełka.

Wyraz „box” kończy się na „x”, więc w celu utworzenia liczby mnogiej dodajemy „es”.

teas, cookies, dishes, boxes

Zazwyczaj rzeczowniki w liczbie mnogiej kończą się na „s” lub „es”.

drinks       napoje

Aby utworzyć liczbę mnogą wyrazu „drink”, dodajemy „s”.

How many dishes?        Ile dań?

Liczbę mnogą wyrazu „dish” tworzymy przez dodanie na koniec „es”.

How many cookies?      Ile ciastek?

W celu utworzenia liczby mnogiej na koniec wyrazu dodajemy „s”.

two buses                       dwa autobusy

Wyraz „bus” kończy się na „s”, więc w celu utworzenia liczby mnogiej dodajemy „es”.

Daniel and Alison are names of two people.  Daniel i Alison to imiona dwóch osób.

W celu utworzenia liczby mnogiej na koniec wyrazu dodajemy „s”.

Can I have five kisses? Czy mogę dostać pięć buziaków?

W celu utworzenia liczby mnogiej na koniec „kiss” dodajemy „es”.

Four cakes, please.         Poproszę cztery ciasta.

W celu utworzenia liczby mnogiej na koniec wyrazu dodajemy „s”.

How many sandwiches? Ile kanapek?

Wyraz kończy się na „ch”, więc w celu utworzenia liczby mnogiej dodajemy „es”.

 

Zamawianie przekąsek

Zamów jedzenie i picie w kawiarni

 

Can I help you?              W czym mogę pomóc?

Barista może zapytać „Can I help you?”, co znaczy to samo co „What do you want to order?”.

Can I have... ?     Czy mogę prosić o...?

Pytanie „Can I... ?” jest bardziej uprzejme i mniej bezpośrednie niż „I want...” lub „Give me”.

Can I have a beer, please?       Czy mogę prosić o piwo?

Po „can I have” podajemy to, co chcemy.

Aby brzmieć bardziej uprzejmie, dodajemy „please”.

Barista może zapytać „Can I help you?”, a klient może złożyć zamówienie, mówiąc

„Can I have (item)?”.

Anything else?   Coś jeszcze?

Pełne pytanie brzmi „Is there anything else you want?”, ale tak jest krócej.

Anything else?      Coś jeszcze?

Wyraz „anything” składa się z „any” + „thing”.
Chcąc zapytać, czy ktoś chce zamówić coś jeszcze, dodajemy „else”.

Yes, please.         Tak, proszę.

Yes, please. Can I have a cake?          Tak, proszę. Czy mogę prosić o ciasto?

Aby o coś poprosić, mówimy „please”.
Możemy również powiedzieć „Yes. Can I have a cake, please?”.

No, thanks.          Nie, dziękuję.

Aby nasza odmowa była bardziej uprzejma, po „no” dodajemy „thanks” lub „thank you”.

Aby zaakceptować propozycję, mówimy „yes, please”.
Aby odmówić, mówimy „no, thanks”.

 

Baristka: Dzień dobry! W czym mogę pomóc?
Klient: Dzień dobry! Czy mogę prosić o dwie kawy z mlekiem? I... ciastka!
Baristka: Ile ciastek?
Klient: Cztery, proszę.
Baristka: Coś jeszcze?
Klient: Nie, dziękuję.
Baristka: Osiem dolarów, proszę. Dziękuję. Udanego dnia!
Klient: Dziękuję. Do widzenia!

 

two coffees with milk   dwie kawy z mlekiem

Klient poprosił o mleko do obu kaw.

Four, please.        Cztery, proszę.

Klient chciał cztery ciastka.

 

Anything else? No, thanks.

Eight dollars, please.     Osiem dolarów, proszę.

Jedzenie i napoje kosztowały osiem dolarów (8 $). Dolary ($) to waluta obowiązująca w Stanach Zjednoczonych.

Have a good day!           Udanego dnia!

Tak może powiedzieć barista, kiedy kończy realizację Twojego zamówienia.

Have a good day!                       Udanego dnia!

Na końcu wyrazu występuje niema litera „e”.

 

Thanks. Bye!      Dziękuję. Do widzenia!

Pod koniec transakcji możesz podziękować bariście i się pożegnać.

Thanks. Goodbye.          Dziękuję. Do widzenia.

„Thanks” zawiera litery „t” + „h”, które tworzą dźwięk „th”.

two coffees with milk

dwie kawy z mlekiem

Klient poprosił o mleko do obu kaw.

 

Rozwijanie biegłości językowej

Porozmawiaj z Anglikami

 

Can I help you?  W czym mogę pomóc?

Barista może powiedzieć „Can I...?”, czyli zadać to samo pytanie, którego używamy do zamówienia czegoś.

Can I have a coffee, please?    Czy mogę prosić o kawę?

Tego zwrotu używa barista, kiedy chce przyjąć od Ciebie zamówienie.
Ty możesz powiedzieć „Can I have...?”.

Can I have a sandwich?  Czy mogę prosić o kanapkę?

Aby o coś poprosić, tworzymy pytanie za pomocą „can” + „I” + „have” + to, co chcemy.

Hi. Can I have two coffees with milk, please?

Dzień dobry. Czy mogę prosić o dwie kawy z mlekiem?

Pamiętaj! Zamawiając więcej niż jedną kawę, dodajemy „s” w celu otrzymania liczby mnogiej „coffees”.

Anything else?   Coś jeszcze?

Barista może zapytać „Anything else?”, aby sprawdzić, czy chcesz zamówić coś jeszcze.

No, thank you.

Nie, dziękuję.

Jeśli czegoś nie chcesz, możesz powiedzieć „No, thanks” lub „No, thank you”.

No, thanks.          Nie, dziękuję.

Jeśli nie chcesz nic więcej, możesz po prostu powiedzieć „nie” lub „nie, dziękuję”, aby brzmieć bardziej uprzejmie.

Thanks. Bye!      Dziękuję. Do widzenia!

Pod koniec transakcji możesz podziękować bariście i się pożegnać.

Can I have a cup of tea, please?           Czy mogę prosić o filiżankę herbaty?

Zamawiając coś, możesz zapytać „Can I have” + rzecz + „please”.

 

Sprawdzian

Sprawdź swoje umiejętności, aby przejść do następnego rozdziału

 

eight nine ten

osiem dziewięć dziesięć

„Dziesięć” (10) występuje po „dziewięć” (9).

I'm from Turkey.  Pochodzę z Turcji

„I'm from” jest skróconą wersją „I am from”.

 

Wybierz wszystkie rzeczowniki w liczbie mnogiej.

teas, cookies, dishes, boxes

Zazwyczaj rzeczowniki w liczbie mnogiej kończą się na „s” lub „es”.

 

Four cakes, please.         Poproszę cztery ciasta.

W celu utworzenia liczby mnogiej na koniec wyrazu dodajemy „s”.

 

How many sandwiches? Ile kanapek?

Wyraz kończy się na „ch”, więc w celu utworzenia liczby mnogiej dodajemy „es”.

 

Daniel and Alison are names of two people.

Daniel i Alison to imiona dwóch osób.

W celu utworzenia liczby mnogiej na koniec wyrazu dodajemy „s”.

 

a tea with milk      herbata z mlekiem

„Milk” zawiera literę „i”. Wyrazu „with” używamy przed „sugar” lub „milk”.

 

Wybierz właściwą odpowiedź na pytanie: „Jak leci?”

I'm good, thanks. What about you?    Dobrze, dzięki. A ty?

Możemy odpowiedzieć za pomocą „I'm good/fine/great/not bad, thanks”, a następnie zapytać „What about you?/And you?”.

 

Ułóż litery w kolejności.

eight coffees        osiem kaw

„Eight” zapisuje się z „e” + „i”. Litery „g” i „h” są nieme.

 

Seven teas, please.

 

Uzupełnij zdanie.

Can I have a cup of tea, please?           Czy mogę prosić o filiżankę herbaty?

Zamawiając coś, możesz zapytać „Can I have” + rzecz + „please”.

No, thanks.          Nie, dziękuję.

Aby nasza odmowa była bardziej uprzejma, po „no” dodajemy „thanks” lub „thank you”.

 

There are two boxes.    Są dwa pudełka.

Wyraz „box” kończy się na „x”, więc w celu utworzenia liczby mnogiej dodajemy „es”.

 

Thanks. Goodbye.         Dziękuję. Do widzenia.

„Thanks” zawiera litery „t” + „h”, które tworzą dźwięk „th”.

 

I'm from the US. I live in India.

On pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, ale mieszka w Indiach, czyli w innym kraju.

I'm from Australia.

Jestem z Australii.

Używamy „I am from” lub „I'm from” + nazwa miejsca.

a sandwich

W wyrazie występuje „d”, chociaż jest ono nieme.

a cup of tea with sugar filiżanka herbaty z cukrem

Całe wyrażenie to „a cup of tea”. Aby dodać mleko do napoju, mówimy „with milk”.

See you later!     Do zobaczenia później!

Po powiedzeniu „Nice to meet you” można się pożegnać.

See you later !    Do zobaczenia później!

„See you” oznacza, że wkrótce ponownie się z kimś zobaczymy, więc zazwyczaj dodajemy „later” lub konkretny termin.

 

 

Rozdział 3

 

Czasownik „to be” (l. poj.)

Poznaj zaimki w funkcji podmiotu w liczbie pojedynczej i formy czasownika „to be”

I am, I'm

ja jestem

PRZYKŁAD

Hi, I'm Fred.                    Cześć. Jestem Fred.

Hi, I'm Fred.                    Cześć. Jestem Fred.

 

you are, you're ty jesteś, pan jest

PRZYKŁAD

You're Jennifer, right? Ty jesteś Jennifer, zgadza się?

she is, she's      ona jest

PRZYKŁAD

How's Julia? – She's good!    Co u Julii? – Ona ma się dobrze!

How's Julia? – She's alright!

„She's” jest skróconą formą „she is”.

he is, he's          on jest

PRZYKŁAD

He's James.                   On ma na imię James.

it is, it's               to jest

PRZYKŁAD

It's a bee.             To jest pszczoła.

 

„He” używamy w stosunku do mężczyzny 👨, „she” w stosunku do kobiety,
zaś „it” w stosunku do jednego zwierzęcia lub przedmiotu.
Te wyrazy występują z czasownikiem „is”.

 

Widzieliśmy właśnie wyrazy używane w stosunku do osób i różne formy „to be”.
Przyjrzyj się poniższej tabeli 🔍 i przećwicz te słowa za pomocą testu!

Osoba	czasownik	Skrócona forma
I	am	I'm
you	are	you're
she	is	she's
he	is	he's
it	is	it's

 

She's Alison and he's Adam. Ona ma na imię Alison, a on ma na imię Adam.

You're Anna, right?                  Jesteś Anna, tak?

 

Wybierz wszystkie formy czasownika „to be”.

is, are, am

 

It's a bee.                         To jest pszczoła.

 

I'm Jane, and he's John.         Ja mam na imię Jane, a on ma na imię John.

 

She is|'s Camilla.                     Ona ma na imię Camilla.

 

He's Tim.                        On ma na imię Tim.

 

 

Rozumienie ze słuchu

Hi, how are you?
I'm fine, thanks. How's Tom?
He's great, thanks!

 

you, I, he

 

He's|He is great, thanks!                    On ma się świetnie, dzięki!

He is

 

Wiemy już, jak mówić o swojej narodowości  oraz o swoim kraju pochodzenia

Teraz poznamy języki, którymi się już posługujemy.

Skupimy się na czasowniku „to speak” oraz już poznanych wyrazach „I”, „he” i „they”.

I speak English.           Mówię po angielsku.

He speaks Spanish.   On mówi po hiszpańsku.

 

Czasownik „speak” zmienia się po „he”:
„I speak” „he speaks”.

Wiele angielskich czasowników zmienia się tylko po osobach, takich jak „he”, „she” lub „it”. Rzuć okiem poniżej: 👇

Osoba	czasownik
I, you, we, they	speak
he, she, it	speaks

I speak Russian, and she speaks Portuguese.

Ja mówię po rosyjsku, a ona mówi po portugalsku.

 

You speak English well.                   Dobrze mówi pani po angielsku.

„You" i tego samego czasownika używamy, zwracając się zarówno do jednej osoby, jak i grupy osób.

 

We speak Turkish.                  Mówimy po turecku.

 

They speak Chinese. Oni mówią po chińsku.

She speaks Turkish and English.                 Ona mówi po turecku i angielsku.

 

They speak English.    Oni mówią po angielsku.

 

Przed przystąpieniem do ćwiczeń przypomnijmy sobie czasownik „to speak”.
Pamiętaj, że w przypadku „he”, „she” i „it” musimy dodać „s”!

Person	czasownik
I, you, we, they	speak
he, she, it	speaks

They speak Chinese and he speaks Japanese.

Oni mówią po chińsku, a on mówi po japońsku.

I'm from the USA. I speak English.    Jestem z USA. Mówię po angielsku.

We're from Mexico. We speak Spanish.     

Jesteśmy z Meksyku. Mówimy po hiszpańsku.

She speaks Polish.

Ona mówi po polsku.

They speak Turkish.

Oni mówią po Turecku.

 

Przeczące formy czasowników

Naucz się tworzyć przeczące formy czasowników regularnych w czasie „present simple”

 

Wiemy już, jak mówić o językach, które znamy.

W tej lekcji przećwiczymy czasownik „to speak” 🗣️ i nauczymy się mówić o językach, których nie znamy.

Person	czasownik
I, you, we, they	speak
he, she, it	speaks

I speak English, and he speaks Turkish.

Ja mówię po angielsku, a on mówi po turecku.

 

I don't speak Spanish.                       Nie mówię po hiszpańsku.

We don't speak Portuguese.           Nie mówimy po portugalsku.

Aby powiedzieć, że nie znasz jakiegoś języka, przed czasownik wstaw „don't”.

I don't speak Russian. (Nie mówię po rosyjsku.)

We don't speak Japanese. (Nie mówimy po japońsku.)

I don't speak Spanish. Nie mówię po hiszpańsku.

Ellie doesn't speak Russian.           Ellie nie mówi po rosyjsku.          

Z „he”, „she” i „it” używamy „doesn't”.

Person	czasownik
I, you, we, they	don't speak
he, she, it	doesn't speak

We don't speak Polish. Maria doesn't speak Spanish.

Nie mówimy po polsku. Maria nie mówi po hiszpańsku.

 

Tworząc przeczenie, do czasownika „speak” nie dodajemy „-s”.

Person	czasownik ➕	czasownik
he, she, it	Speaks	doesn't speak

I don't speak Portuguese.                   Nie mówię po portugalsku.

She doesn't speak Japanese.                       Ona nie mówi po japońsku.

 

Rzuć okiem na poniższą tabelę i zawarte w niej twierdzące ➕ i przeczące ➖ formy „to speak” w czasie teraźniejszym.

Zwróć uwagę na „he”, „she” i „it”!

Osoba	czasownik ➕	czasownik ➖
I, you, we, they	Sapek	don't speak
he, she, it	Speaks	doesn't speak

I don't speak Japanese, and she doesn't speak Russian.

Ja nie mówię po japońsku, a ona nie mówi po rosyjsku.

I don't speak Spanish  Nie mówię po hiszpańsku.

She speaks Japanese.            Ona mówi po japońsku.

 

Posłuchajmy Jenny mówiącej o sobie i swojej przyjaciółce Esmie.
Przysłuchaj się twierdzącym ➕ i przeczącym ➖ formom „to speak”!

I'm American

Busuu

I'm Jenna, I'm American. I speak English, but I don't speak Spanish.

Esma is Turkish, she speaks Turkish and Spanish. She doesn't speak Russian.

Wymowa: akcent i intonacja

Przećwicz akcent i intonację w angielskich pytaniach

Emily, Dylan i Anna spotykają się w kuchni.

Dylan jest trochę speszony, widząc Emily i Annę.

Oh, hey Dylan, how's it going?

W języku angielskim zmieniamy ton głosu, aby zmienić istotę czegoś
lub zmienić znaczenie tego, co mówimy.

Intonacja: Zmiana wysokości tonu głosu w zdaniu.

Hey Dylan, how's it going?

Akcent: Wypowiadanie słów lub części słów dobitniej niż inne.

No, I'm Emily. She's Anna.

 

Zadając pytania w języku angielskim, podnosimy ton głosu.

 

Czasami pytanie można dodać przy końcu zdania.
W takich przypadkach ton głosu osoby mówiącej podniesie się tylko przy zadawaniu pytania.

Great thanks, and you?           Świetnie, dzięki, a co u ciebie?

 

W języku angielskim akcentujemy najważniejsze wyrazy w zdaniu.
.

No, I'm Emily. She's Anna.

I'm sorry. What's your name?

No problem. My name is Anna.

No, I'm Emily. She's Anna.

Ponieważ Dylan myli imiona Emily i Anny, w tym zdaniu Emily wyjaśnia, kto jest kim.

 

Zadawanie pytań za pomocą „to do”

Opowiedz o językach, które znasz, za pomocą czasownika „to do”

 

Aby stworzyć pytanie przy użyciu czasownika „to do”,
używamy struktury „do / does” + osoba + czasownik.
Spójrz na poniższe przykłady.

You come from France. – Do you come from France? (Czy ty pochodzisz z Francji?)

She speaks German. – Does she speak German?   (Czy ona mówi po niemiecku?)

They like coffee. – Do they like coffee?   (Czy oni lubią kawę?)

Do you speak Portuguese ? Czy pani mówi po portugalsku?

Does she speak Spanish?     Czy ona mówi po hiszpańsku?

Do you like chocolate?                        Czy ty lubisz czekoladę?

He does not speak Chinese.  On nie mówi po chińsku.

Do they come from Russia ?  Czy oni pochodzą z Rosji?

She does not speak Spanish.            Ona nie mówi po hiszpańsku.

He doesn't|does not speak Portuguese.   On nie mówi po portugalsku.

does not

Does she come from Brazil?  Czy ona pochodzi z Brazylii?

 

Do you speak English?                      Czy pani mówi po angielsku?

We do not come from Russia                        My nie pochodzimy z Rosji.

I do not come from Japan.       Ja nie pochodzę z Japonii.

Do you speak Turkish?         Czy pan mówi po turecku?

I do not come from England.  Ja nie pochodzę z Anglii.

Does he come from France? Czy on pochodzi z Francji?

We don't speak German|We do not speak German.

My nie mówimy po niemiecku                       We do not speak German

 

Powtórka: państwa i narodowości

Przećwiczmy to, czego się już nauczyliśmy!

 

Dzisiejszą lekcję rozpoczniemy od powtórzenia wszystkiego, czego nauczyliśmy się
w ciągu ostatnich kilku lekcji, a zakończymy ćwiczeniem z czytania.

Narodowość	Państwo	Język
I'm Brazilian	I'm from Brazil	I speak Portuguese
She's Turkish	She's from Turkey	She speaks Turkish

I'm from Brazil, I speak Portuguese.

Jestem z Brazylii. Mówię po portugalsku.

Mexican, English, Chinese, Portuguese  - narodowości

They don't speak Russian.     Oni nie mówią po rosyjsku.

Turkey, China, Portugal, Poland – państwa

She's Turkish, she's from Turkey.     Ona jest Turczynką. Ona jest z Turcji.

 He's Chinese.   On jest Chińczykiem.

 

Na następnej stronie poznamy Martę, Ivana, Carlosa i Jose.
Zobaczysz również te dwa krótkie wyrazy:

and (i)

but (ale)

 

Marta's from Mexico

Busuu

Marta's from Mexico. She speaks Spanish and English, but she doesn't speak Russian.
Carlos and José are Brazilian, they speak Portuguese and Spanish. They don't speak English.
Ivan speaks Russian, English and Polish! He doesn't speak Spanish. He's from Russia.

 

Marta's from Mexico.     Marta jest z Meksyku.

 

She speaks Spanish and English, but she doesn't speak Russian.

Ona mówi po hiszpańsku i angielsku, ale nie mówi po rosyjsku.

He doesn't speak Spanish. He's from Russia.

On nie mówi po hiszpańsku. On jest z Rosji.

Carlos and José are Brazilian, they speak Portuguese and Spanish.

Carlos i José są Brazylijczykami. Mówią po portugalsku i hiszpańsku.

 

Za tobą pierwsza lekcja czytania!

Teraz wysłuchajmy przeczytanego właśnie tekstu. Nic nie musisz robić,
po prosu się odpręż i ciesz się tym, co udało Ci się osiągnąć w tej lekcji!

 

 

London Central: Odcinek 1

Leo przybywa do swojego nowego domu, gdzie poznaje Janet, Annę i Oscara.

 

Ta 10-odcinkowa historia przedstawia życie trójki młodych studentów w Londynie.
Chodzi tu bowiem o zrozumienie ogólnego przekazu, a nie każdego słowa.

Odcinek 1– Witamy w Londynie!

Ten odcinek przedstawia Leo, Annę, Oscara i Janet.

Odcinek 1– Witamy w Londynie!

London Central

Leo przybywa do swojego nowego domu, gdzie poznaje Janet, Annę i Oscara.

Brazil       Brazylia

Janet jest właścicielką mieszkania.

It's nice to meet you.     Miło cię poznać.

Hi, Leo. Welcome to London. Come in.       Cześć, Leo. Witaj w Londynie. Wejdź.

Oscar is from Spain.     Oscar jest z Hiszpanii.

Would you like some tea?       Czy masz ochotę na herbatę?

Can I have some sugar?         Czy mogę prosić o cukier?

 

She is a very nice woman.      Ona jest bardzo sympatyczną kobietą.

 

Powtórka

Szybkie powtórzenie ostatnich lekcji

 

Witamy w pierwszej lekcji utrwalającej kurs.

I'm, you're           ja jestem, wy jesteście

See you later, Sebastian!       Do zobaczenia później, Sebastianie!

What's your name?      Jak masz na imię?

he's, we're          on jest, my jesteśmy

How old are you?          Ile masz lat?

I'm 35 years old.            Mam 35 lat.

she's, they're                  ona jest, oni są

How are you?                Jak się masz?

That he is happy.          Że jest bardzo zadowolony.

I'm fine, thanks|fine thanks.  Dziękuję, dobrze.

fine thanks

 

Zadawanie pytań za pomocą „to be”

Czasownik „to be” w pytaniach

 

W tej lekcji dowiemy się, jak tworzyć pytania za pomocą czasownika „to be”.
Spójrz na poniższe przykłady.

Are you from England? (Czy ty jesteś z Anglii?)

Is he Chinese? (Czy on jest Chińczykiem?)

W poprzedniej lekcji poznaliśmy czasownik „to be”.
W ramach przypomnienia poniżej przedstawiamy jego różne formy:

Zaimek w funkcji podmiotu	Forma „to be”
I	am
you	are
he/she/it	is
we	are
they	are

I am 15.    Mam 15 lat.

 

Tworząc pytania z „to be”, czasownik umieszczamy na początku zdania. Oto przykłady:

He is happy. (On jest szczęśliwy.) – Is he happy? (Czy on jest szczęśliwy?)

You are from Spain. (Ty jesteś z Hiszpanii.) – Are you from Spain? (Czy ty jesteś z Hiszpanii?)

They are French. (Oni są Francuzami.) – Are they French? (Czy oni są Francuzami?)

Are they from England ?         Czy oni są z Anglii?

Are you from Spain?                Czy ty jesteś z Hiszpanii?

Is he stressed?                          Czy on jest zestresowany?

Is she tired?                               Czy ona jest zmęczona?

Are you French?                      Czy ty jesteś Francuzką?

Are they from China ?             Czy oni są z Chin?

Is he from England?               Czy on jest z Anglii?

Are you Spanish?                    Czy ty jesteś Hiszpanem?

Are you Spanish?                    Czy ty jesteś Hiszpanem?

Opisywanie swojego miasta rodzinnego

Opisz miejsce, w którym mieszkasz

 

Where do you live?     Gdzie mieszkasz?

I live in London.            Mieszkam w Londynie.

Where do you live? I live in London.            Gdzie mieszkasz? Mieszkam w Londynie.

They live in a small town in Spain.   Oni mieszkają w małym mieście w Hiszpanii.

 

Określenie „hometown” używane jest do określenia miejscowości, w której dorastaliśmy.
Składa się z dwóch słów: „home” (dom) oraz „town” (miasto / miasteczko).

My hometown is Reading. It's near London. (Moje rodzinne miasto to Reading. Leży ono niedaleko Londynu.)

Wyraz „hometown” używany jest, aby powiedzieć o miejscu, w którym dorastaliśmy.

He lives in a town near Paris.            On mieszka w miasteczku niedaleko Paryża.

I come from a big town.            Pochodzę z dużego miasta.

My village is quite small.         Moja wioska jest dość mała.

 

Istnieją trzy różne słowa na określenie różnego rodzaju miejscowości: „village” (wioska),
„town” (miasto / miasteczko) oraz „city” (miasto).

Istnieje wiele interesujących cech, które odróżniają „town” od „city”.
Ale tak naprawdę musisz wiedzieć tylko tyle, że „village” jest mniejsze od „town”,
a „town” jest mniejsze od „city”!

 

Busy        tętniący życiem

PRZYKŁAD

New York is a busy city.          Nowy Jork jest gwarnym miastem.

Quiet        spokojny

PRZYKŁAD

My hometown is very quiet.    Moje rodzinne miasto jest bardzo spokojne.

Qui et                   spokojny

My village is quite small.         Moja wioska jest dość mała.

village , town , city                    wioska, miasteczko, miasto

a big city.             dużym mieście.

She lives in Ankara.     Ona mieszka w Ankarze.

Where do you live?      Gdzie mieszkasz?

He lives in a village.     On mieszka w wiosce.

Paris is a busy city.      Paryż jest tętniącym życiem miastem.

a small town in Turkey.            małej miejscowości w Turcji.

We live in a small city in Poland.       Mieszkamy w małym mieście w Polsce.

I live in a small village.            Mieszkam w małej wiosce.

Where do you live?                  Gdzie mieszkasz?

 

Rozwijanie biegłości językowej

Przedstaw się społeczności Busuu!

 

W tej lekcji powtórzymy zwroty, których używamy do podawania imienia, 
narodowości i państwa.
Pod koniec lekcji skorzystaj z okazji, aby odpowiedzieć na parę pytań dotyczących twojej osoby! 

Hi, I'm Peter.

Hi! I'm Sofia. I'm Turkish.      Cześć! Jestem Sofia. Jestem Turczynką.

I'm from Brazil.                        Jestem z Brazylii.

 

Hi, I'm José. I'm from Brazil. I'm Brazilian.

Cześć. Jestem José. Jestem z Brazylii. Jestem Brazylijczykiem.

 

Przyimki miejsca

Opisz położenie za pomocą „in”, „at” i „near”

 

Aby powiedzieć, gdzie coś lub ktoś się znajduje, możemy użyć przyimków miejsca.
W tej lekcji poznamy te najpopularniejsze.

Spójrz na poniższe przykłady.

We are at the station. (Jesteśmy na stacji.)

They live near the city centre. (Oni mieszkają w pobliżu centrum miasta.)

My hometown is not far from London. (Moje rodzinne miasto nie jest daleko od Londynu.)

In
I live in London. Mieszkam w Londynie.

 

„In” używamy, mówiąc o miastach, miasteczkach i państwach.

He lives in Liverpool. (On mieszka w Liverpoolu.)

Now they live in Brazil. (Teraz oni mieszkają w Brazylii.)

She is in Australia this week. (W tym tygodniu ona jest w Australii.)

 

near

blisko / niedaleko / w pobliżu

PRZYKŁAD

He lives near the airport.         On mieszka w pobliżu lotniska.

He lives in a town near Paris.

„In” używamy, mówiąc o miastach, miasteczkach, państwach i kontynentach.

far from               daleko od

PRZYKŁAD

Is your hotel far from the centre?       Czy twój hotel jest daleko od centrum?

next to                obok

PRZYKŁAD

My office is next to St Pancras station.        Moje biuro jest obok stacji St Pancras.

 

far from    daleko stąd

 

at              w, przy, na

PRZYKŁAD

We are at the bus stop.            Jesteśmy na przystanku autobusowym.

 

„At” używamy do określenia konkretnego położenia.

I am at the entrance. (Jestem przy wejściu.)

He is at his desk. (On jest przy swoim biurku.)

They are at the restaurant. (Oni są w restauracji.)

 

I'm at the office.
„At” używamy, mówiąc o dokładnym położeniu.

 

He lives not

We are

My office is next

far from the centre.

at the bus stop.

to the station.

 

near, at, in

 

He lives near City Airport.

My office is next to St Pancras station.

in a small town.             w małej miejscowości.

She comes from Bordeaux, a city in France.         
Ona pochodzi z Bordeaux, miasta we Francji.

My hotel is not far from the city centre. Mój hotel nie jest daleko od centrum miasta.

My hotel is next to the central station.          Mój hotel znajduje się obok dworca centralnego.

Where does he live?
Where is your office?
Where are you?
He lives in the centre.
My office is near the station.

We are at the bus stop.

 

Jeszcze raz przyjrzyjmy się wszystkim poznanym w tej lekcji przyimkom miejsca:

in Moscow (w Moskwie)

near the airport (w pobliżu lotniska)

next to the station (obok stacji)

far from the hotel (daleko od hotelu)

at the station (na stacji)

 

I live next to the central station.         Mieszkam obok dworca centralnego.

She lives in a small village in Spain.           Ona mieszka w małej wiosce w Hiszpanii.

 

My hotel is not far from Chinatown.  Mój hotel znajduje się niedaleko Chinatown.

He lives near City Airport.       We are at the bus stop.

Jesteśmy na przystanku autobusowym.

Marco comes from Italy. He lives in|near|not far from|far from|close to Venice.

Marco pochodzi z Włoch. Mieszka w pobliżu Wenecji.

near

 

I'm at my desk.   Jestem przy biurku.

He lives in a quiet town near Ankara.

On mieszka w spokojnej miejscowości niedaleko Ankary.

 

Sprawdzian

Sprawdź swoje umiejętności, aby przejść do następnego rozdziału

 

I'm fine, thanks|fine thanks.  Dziękuję, dobrze.

fine thanks

 

He's Tim. On ma na imię Tim.

 

I'm at the office.
„At” używamy, mówiąc o dokładnym położeniu.

She speaks Polish.     Ona mówi po polsku.

 

Is he Japanese?          Czy on jest Japończykiem?

He's Chinese.    On jest Chińczykiem.

 

„Doesn't speak” jest przeczeniem.

 

Is he stressed?  Czy on jest zestresowany?

 

W poniższych zdaniach kliknij różne formy czasownika „to be”.
am, is, Is

 

They're Chinese.          Oni są Chińczykami.

Where do you live?      Gdzie mieszkasz?

we're, they're                  my jesteśmy, oni są

She doesn't speak Japanese.            Ona nie mówi po japońsku.

What's YOUR name?   Jak ty masz na imię?

He lives near City Airport.       On mieszka w pobliżu lotniska London City.

I'm Turkish, I'm from Turkey.   Jestem Turczynką. Jestem z Turcji.

I'm Portuguese.             Jestem Portugalczykiem.

I live next to the central station.         Mieszkam obok dworca centralnego.

He does not speak Chinese.  On nie mówi po chińsku.

Do you speak Turkish?           Czy pan mówi po turecku?